Aγώνα επιβίωσης δίνει πλέον ο κλάδος της Ελληνικής Ακτοπλοίας που προσπαθεί να ξεφύγει από τη δίνη στην οποία κινδυνεύει να πέσει. Η σκιά της πτώχευσης ρίχνει πλέον βαριά τη σκιά της.
Οι ζημιές στις ακτοπλοϊκές επιχειρήσεις τραβούν την ανηφόρα. Το 2009 ήταν 215 εκ. ευρώ , το 2010 345 εκ. ευρώ ενώ το 2011 διαμορφώνονται αναλόγως άσχημα με πέρσι.
«Τα ναυτιλιακά αποθεωμένα καύσιμα και λιπαντικά σημείωσαν αυξήσεις έως και 44% σε ένα έτος και η κίνηση επιβατών , οχημάτων και φορτίων μείωση από 5% έως 32% κατά μέσο όρο κατά γραμμή. Τα καύσιμα σήμερα συμμετέχουν στα έξοδα λειτουργίας του πλοίου κατά ποσοστό 60% για τα συμβατικά και 75% για τα ταχύπλοα»
Την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική ακτοπλοία περιέγραψε, σήμερα, ο πρόεδρος του Συνδέσμου επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας, Απόστολος Βεντούρης.
«Ο χρόνος είναι στο ΜΗΔΕΝ, όλες οι πλοιοκτήτριες εταιρείες είναι στο «κόκκινο» είτε είναι χρηματιστηριακές, είτε πολυμετοχικές, είτε λαϊκής βάσεως, είτε μοναχοβάπορες οικογενειακές. Ήδη ακούσατε προ ολίγων ημερών από τον νυν υφυπουργό ότι έγινε μία επιτροπή για να καταγράψει τα προβλήματα της ακτοπλοίας και να προτείνει λύσεις αφού αντί φωτός τώρα πλέον στο τέλος του τούνελ αναβοσβήνει μία κόκκινη επιγραφή «Προσοχή Κίνδυνος Πτώχευσης».
Η ρήτρα καυσίμου είναι απαραίτητο είναι απαραίτητο να υπολογίζεται βάσει της τιμής του συγκεκριμένου τύπου καυσίμου που καταναλώνει κάθε πλοίο και να λαμβάνονται υπόψη και οι όποιες νομοθετικές αλλαγές που υποχρεώνουν σε χρήση ακριβότερου τύπου καυσίμου.
Τέλος εφαρμογή του μέτρου «ρήτρα καυσίμου» πρέπει στις πολυετείς συμβάσεις δημόσιας υπηρεσίας ετησίως να γίνεται υπό ένα σύστημα αυτόματης αναπροσαρμογής, το οποίο να τηρείται απαρέγκλιτα» και προσέθεσε:
«Να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για την πλήρη απελευθέρωση όλων των ναύλων των εισιτηρίων επιβάτη και οχήματος σε όλε στις συνδέσεις λιμένων της χώρας στις ελεύθερες δρομολογήσεις χωρίς ποσοτικά κριτήρια διακίνησης επιβατών.
Το κρατικό ναυλολόγιο να ισχύει μόνο στα άγονες επιδοτούμενες συνδέσεις όπου όμως να υπάρχει αυτόματη τιμαριθμική ετήσια αναπροσαρμογή και όχι μόνο αυτό που ισχύει σήμερα ή κατά την επιθυμία του εκάστοτε υπουργού καταστρατήγηση του θεσμοθετημένου αυτού μέτρου».
Τροποποιήσεις
Ο ΣΕΕΝ επεσήμανε τις «τροποποιήσεις» που πρέπει άμεσα να γίνουν και πιο συγκεκριμένα εισηγήθηκε:
Όσον αφορά τις ελεύθερες δρομολογήσεις:
«1. Οι ετήσιες δρομολογήσεις πρέπει να είναι ανά συγκεκριμένη γραμμή 10 μήνες, 6 μήνες και 4 μήνες αναλόγως της κινήσεως και του είδους του πλοίου (συμβατικό-ταχύπλοο) ως μίνιμουμ χρόνος δρομολόγησης με αντίστοιχη υποχρεωτική στελέχωση του υπόχρεου πλοίου.
2. Οι ανωτέρω δρομολογήσεις να εκτελούνται από πλοιοκτήτριες εταιρείες και όχι από πλοία, ώστε η πλοιοκτησία να έχει δικαίωμα στην δρομολόγηση να εναλλάσσει το χειμώνα το μεγάλο πλοίο με μικρότερο.
3. Η εταιρεία που ανέλαβε και εκτέλεσε τα ανωτέρω δρομολόγια για ένα έτος συνεχώς και αδιαλείπτως να έχει το δικαίωμα να δρομολογεί άλλο πλοίο (ταχύπλοο, Φ/Γ-Ο/Γ ή συμβατικό) κατ΄ ελάχιστο για τους 3 θερινούς μήνες με μονομερές δικαίωμα παρατάσεως του χρόνου αυτού, με αντίστοιχη πάντοτε χρονολογική στελέχωση του.
4. Να επιτραπούν δρομολογήσεις μέχρι 4 μηνών σε περισσότερες γραμμές ιδιαίτερου τουριστικού ενδιαφέροντος».
Για τις άγονες γραμμές:
«Το άρθρο όγδοο παρ. 1 του Ν. 2932/2001 εμπεριέχει μία γραφειοκρατική διαδικασία, η οποία λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία της εφαρμογής της, αποβαίνει συνεχώς άκαρπη και εμποδίζει χρονικά τις διαδικασίες των διαγωνισμών.
Πρέπει να δοθεί έμφαση με ένταση των προσπαθειών του κράτους για έγκαιρη εντός 2 μηνών πληρωμή των μισθωμάτων. Επίσης να θεσμοθετηθεί η καταβολή προκαταβολής του 50% των μισθωμάτων των εκτελεσθέντων δρομολογίων μέχρι 40 μέρες από την εκτέλεση τους, υπό την προϋπόθεση κατάθεσης ισόποσης εγγυητικής επιστολής αναγνωρισμένης τραπέζης εκ μέρους της πλοιοκτησίας.
Στην παράγραφο 5 τελευταίο εδάφιο του Ν. 2932/01, οι συμβάσεις ανάθεσης δημόσιας υπηρεσίας δύναται να παρατείνονται μόνο με σύμφωνη γνώμη του αντισυμβαλλόμενου. Δεν νοείται σύμβαση χωρίς τη συναίνεση των δύο πλευρών».
ΠΗΓΗ-marinews.gr
