Οι ρίζες του ομίλου Ποταμιάνου ξεκινούν από το 1830 αλλά το θλιβερό προνόμιο της οριστικής παύσης λειτουργίας του σκέλους της κρουαζιέρας έτυχε στον Ανδρέα Ποταμιάνο ο οποίος άλλωστε είχε και την «τύχη» να εξαγοραστεί για λίγο από την Carnival Cruises πριν συγχωνευτεί με ανταγωνιστή του για να δημιουργήσει την Royal Olympic Cruises που εξέπνευσε το 2004.
Λίγες οι καλές μνήμες από τα τελευταία αυτά χρόνια και δικαιολογημένα καθώς πέραν από οικονομικές κρίσεις και αρνητικές συγκυρίες πολλές οικογένειες ταλαιπωρήθηκαν στα απονερα του ναυαγίου της Epirotiki Lines. Πολλοί δεν κατάλαβαν που προσέκρουσε μια τέτοια επιχείρηση σε μια χώρα ιδανικό προορισμό για κρουαζιέρες. Ειδικά όταν το εκτόπισμα του και η επιρροή του επιχειρηματία μπορούσε να ανοίξει πόρτες πολιτικών και τραπεζιτών.
Ο Ανδρέας Ποταμιάνος ας μην ξεχνάμε, διατέλεσε Επίτιμος Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Επιβατηγών Πλοίων. Δεν άντεξε τον ανταγωνισμό λένε οι πιο επιεικείς. Φευ, το ναυάγιο έγινε και οι Έλληνες στερήθηκαν ένα ακόμα από τα σύμβολα που έμαθαν να χαίρονται να βλέπουν: το χρυσό τετράφυλλο τριφύλλι στα μπλε φουγάρα της ναυτιλιακής.
Ο ίδιος ο Ανδρέας Ποταμιάνος απέφυγε την προσωπική πτώχευση. Λίγοι γνωρίζουν για τις πολλές συμμετοχές του σε πετυχημένες επενδύσεις όπως ο Σκλαβενίτης.
Το 2008 η έγκριτη εφημερίδα «Το Βήμα» έγραφε πως «θεωρείται αν όχι ο πατριάρχης, σίγουρα ένας από τους πατριάρχες της ελληνικής κρουαζιέρας. Προέρχεται από μια ιστορική οικογένεια της ναυτιλίας και ενώ ύστερα από τόσες δεκαετίες σκληρής δουλειάς θα μπορούσε να είχε αποτραβηχτεί, αυτός συνεχίζει να δίνει καθημερινά το «παρών» έχοντας μεταβάλει σε προσωπικό στοίχημα την αναγέννηση της κρουαζιέρας στον τόπο μας».
Το στοίχημα λοιπόν το έχασε. Και μαζί του έχασε και η χώρα μια ακόμη εργοδότρια επιχείρηση. Καλό ταξίδι λοιπόν στον Ερμή στη νέα του ρότα για τα παλιοσίδερα και περισσότερη επιφυλακτικότητα απέναντι στους εκάστοτε «πατριάρχες».
ΑΠΟ-newscode.gr
Του Γιώργου Γ. Λιάρου
