Την θυμήθηκα ανατρέχοντας στην ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών γύρω από το θέμα του σχεδίου νόμου για την σύσταση Αρχηγείου Ακτοφυλακής – Λιμενικού Σώματος.
Στη διάρκεια της συζήτησης του εν λόγω σχεδίου νόμου στην αρμόδια διαρκή επιτροπή της Βουλής είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε από πρώτο χέρι και
από τα πλέον επίσημα χείλη, αυτά του Προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών κ. Θεόδωρου Βενιάμη, τους λόγους για τους οποίους δεν θα έπρεπε να είχαμε φτάσει στο σημείο στο οποίο φτάσαμε, να διαλυθεί δηλαδή το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας με όλα τα γνωστά συνεπακόλουθα.
Προσπαθώντας να αντιστρέψει αυτή την πραγματικότητα ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Χρήστος Παπουτσής, επέλεξε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα.
Να προσδώσει δηλαδή στην επιχειρηματολογία του μια πέρα για πέρα πολιτική διάσταση, επισημαίνοντας – μεταξύ άλλων – πως οι αποφάσεις αυτές, της διάλυσης του ΥΕΝ δηλαδή, είναι αποφάσεις που έχουν ληφθεί σε επίπεδο Πρωθυπουργού.
Η τοποθέτηση αυτή του κ. Παπουτσή προκάλεσε νέο γύρο αντιπαράθεσης καθώς η εφοπλιστική πλευρά, σε θεσμικό επίπεδο, θεωρεί πως έχει αντιληφθεί τελείως διαφορετικά πράγματα κατά τις συναντήσεις της με τον Πρωθυπουργό.
Αυτό που υποστηρίζει ότι κατάλαβε είναι πως ο Πρωθυπουργός έχει αντιληφθεί τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς της εφοπλιστικής πλευράς και πως δήλωσε ανοικτός σε αλλαγές που θα βελτιώνουν το διοικητικό σχήμα της ναυτιλίας.
Αν ισχύουν αυτά που πιστεύει η πλευρά της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών τότε το επόμενο λογικό ερώτημα που προκύπτει είναι το ποιος μπορεί να κρίνει αν οι αλλαγές που φέρνει ο νέος Νόμος Παπουτσή, ανταποκρίνονται στο ζητούμενο που είναι ένα και μοναδικό: Να συνεχίσει και προοδευτικά να ενισχύσει η ναυτιλία των Ελλήνων τη σύνδεση της με την εθνική οικονομία της χώρας, ειδικά σε μια περίοδο που η πατρίδα μας χρειάζεται και το τελευταίο ευρώ.
Σε αυτό το ερώτημα την απάντηση τη γνωρίζουν όλοι πολύ καλά. Δυστυχώς όμως δε τη γνωρίζουν ή καλύτερα την παραγνωρίζουν εκείνοι που είναι και οι καθ’ ύλην αρμόδιοι να αναλάβουν τις σχετικές πρωτοβουλίες.
Αυτό που διαφεύγει από τους καθ’ ύλην αρμοδίους είναι αυτό που μας έχει αποδείξει η ιστορία. Και αυτό που μας έχει αποδείξει η ιστορία είναι πως κάθε φορά που προσπάθησε κάποιος να αναλύσει τη ναυτιλία με πολιτικούς όρους έκανε τεράστια ζημιά.
Έγραφε ο Στάθης Μπάτης πριν από λίγα χρόνια για τον «άφωνο γίγαντα» που βιώνει διαχρονικά μια απαξίωση εντός των εθνικών συνόρων.
Μια απαξίωση που επιχειρεί να παρουσιάσει τον άνθρωπο της θάλασσας ως έναν εχθρό της πατρίδας, αντί για έναν ισχυρό σύμμαχο που είναι στη πραγματικότητα, ικανό για τα καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Σε αυτό το σημείωμα του ο Πρύτανης της Ελληνικής ναυτιλιακής δημοσιογραφίας μεταφέρει διαλόγους που είχε κατά την διάρκεια της πορείας του με πολιτικά πρόσωπα της εποχής από τους οποίους – διαλόγους – προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα πως οι περισσότεροι εξ αυτών (των πολιτικών) στο τέλος της ημέρας αδυνατούσαν να συλλάβουν το μέγεθος, το βάθος και τη δυναμική της ναυτιλίας των Ελλήνων στην ολότητα της.
Αν και διακρίνει κανείς μια αγωνία σε κάποιους από αυτούς, όπως παραδείγματος χάριν, ο αείμνηστος Σταύρος Μπίρης, (1921-1999), να τα καταφέρουν και να καταλάβουν τι συμβαίνει γύρω τους εντούτοις δε τα καταφέρνουν, όχι γιατί δε θέλουν, αλλά γιατί δε μπορούν.
Εν τέλει δε μπορούμε ως έθνος να «δαγκώσουμε», να «μασήσουμε» και να «χωνέψουμε» τη ναυτιλία των Ελλήνων. Ποτέ μας δε μπορέσαμε. Ούτε καν σε εποχές που όλα έδειχναν πως ήμασταν σε θέση να το κάνουμε.
Και έτσι κάπως, μέρα με τη μέρα, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Φτάσαμε σε ένα σημείο κατά το οποίο οι πολιτικοί ταγοί μας αρνούνται να κατανοήσουν αυτό που βλέπουν εμπρός τους. Βολεύονται με ημίμετρα. Συνομιλούν και συνδιαλέγονται με αδαείς συμβουλάτορες που το μόνο προσόν τους είναι η κομματική τους ταυτότητα και τίποτε άλλο.
Απαξιώνουν την Ελληνική ναυτιλιακή βιομηχανία. Καλλιεργούν στη κοινή γνώμη την εικόνα μιας κλειστής και κακομαθημένης κάστας επιχειρηματιών που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι τα υπερκέρδη της, ωθώντας την σε έναν απομονωτισμό που αργά η γρήγορα θα αποδειχθεί καταστροφικός για τον τόπο.
Όλα αυτά ας γίνουν μάθημα σε όσους συνεχίζουν να πιστεύουν ότι μπορούν να μιλήσουν για τον ωκεανό στα βατράχια….
ΑΠΟ-theseanation.gr
