Η τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ΟΣΕ και οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι προκαλούν σοβαρά εμπόδια στα σχέδια παραχώρησης λιμανιών της χώρας. Η απουσία εμπορευματικών σταθμών (ούτε στην Αττική δε διαθέτει ο ΟΣΕ αφού ο σχετικός διαγωνισμός για Θριάσιο σχεδιάζεται εδώ και σχεδόν 20 χρόνια...) και σύγχρονων διασυνδέσεων με το ευρωπαϊκό δίκτυο θεωρούνται σοβαρό αντικίνητρο για την προσέλκυση επενδυτών στα λιμάνια.
Εξίσου σημαντικό εμπόδιο θεωρείται και η απουσία του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου από τη διαχείριση ισχυρών ομίλων πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων και τερματικών σταθμών containers, μολονότι οι Ελληνες κατέχουν την πρώτη θέση στην παγκόσμια ναυτιλία, καταρρίπτοντας κάθε ρεκόρ το 2011.
Η έλλειψη θεσμικού πλαισίου – υπό την πίεση της τρόικας δημιουργείται η ανεξάρτητη αρχή και οι κανόνες που θα επιτρέψουν την πολυετή παραχώρηση λιμένων – είναι το τρίτο εμπόδιο.
Εν μέσω φημολογίας, δηλώσεων (π.χ. για το ενδιαφέρον του τουρκικού ομίλου Global Investments ή της International Container Terminal Services – ICTSI από τις Φιλιππίνες) και απανωτών συσκέψεων, η κυβέρνηση προσπαθεί να βρει το βέλτιστο μοντέλο παραχώρησης των λιμανιών.
Το αρχικό σχέδιο προβλέπει πως θα παραχωρηθούν ξεχωριστά ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ), ο ΟΛΘ στη Θεσσαλονίκη, ενώ για τα υπόλοιπα 10 μεγάλα περιφερειακά λιμάνια θα δημιουργηθούν ομάδες (clusters).
Πρόκειται για τα λιμάνια Βόλου, Ραφήνας, Ηγουμενίτσας, Πάτρας, Αλεξανδρούπολης, Ηρακλείου, Ελευσίνας, Λαυρίου, Κέρκυρας και Καβάλας.
Σε ξεχωριστούς διαγωνισμούς, αγνώστου αριθμού, θα παραχωρηθούν μικρότερα λιμάνια, κυρίως σε νησιά, και μαρίνες. Το χρονοδιάγραμμα του νέου μνημονίου προέβλεπε πως εντός του Μαρτίου θα έχει αποφασιστεί η ακριβής στρατηγική των παραχωρήσεων, ενώ μέχρι τον Σεπτέμβριο θα πρέπει να δημιουργηθεί η ανεξάρτητη ρυθμιστική αρχή.
ΠΗΓΗ:portnet.gr