Περισσότερο από ορατό, θεωρεί η Ένωση Επιχειρήσεων Ναυτιλίας, το ενδεχόμενο η μια μετά την άλλη επιχείριση του κλάδου της ακτοπλοΐας να οδηγηθούν ακόμα και στην πτώχευση εκτός και να ληφθούν μέτρα για την ανάσχεση της πορείας αυτής.
Με ανακοίνωση της η Ένωση, ουσιαστικά καταθέτει τους τέσσερις βασικούς άξονες, επί των οποίων μπορεί να στηριχθεί το πλαίσιο για την διάσωση-επιβίωση του κλάδου.
Στην ανακοίνωση της η ΕΕΝ, αναφέρει τα εξής:
“Μετά και την πρόσφατη ανακοίνωση των οικονομικών αποτελεσμάτων των ακτοπλοϊκών εταιρειών για το 2010, το πρόβλημα δεν είναι πια η επιβίωση κάποιων εταιρειών της ακτοπλοΐας αλλά είναι η επιβίωση του κλάδου γενικά.
Πραγματικά δεν ξέρουμε αν για την τραγική κατάσταση του κλάδου και όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν φταίει η μη ύπαρξη διορατικότητας ή η αβελτηρία των προσώπων που έχουν την πολιτική ευθύνη, ή αν υπάρχει ενσυνείδητη απόφαση να πληγεί ο κλάδος τελειωτικά ώστε να υπάρξει ζωτικός χώρος για νέους επιχειρηματίες πιο «συνεργάσιμους».
Είναι ίσως χρήσιμο να υπενθυμίσουμε ότι στον κλάδο της κρουαζιέρας ακόμη ψάχνουμε και ακόμη περιμένουμε αυτούς τους πιο «συνεργάσιμους».
Εμείς πάντως ως ΕΕΝ εγκαίρως και από ετών έχουμε δηλώσει και τεκμηριώσει ότι εάν πτωχεύσει η ακτοπλοϊκή οικογένεια θα υπάρξει μεγάλο χρονικό διάστημα ανασυστάσεώς της, δηλαδή νεκρανάστασής της καθώς και ό,τι σήμερα απολαμβάνει ο νησιώτης και ο ταξιδιώτης από τις ελεύθερες δρομολογήσεις θα το πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος με 1,5 δις ευρώ ετησίως.
Πριν είναι πολύ αργά, επανερχόμαστε και ζητάμε τα αυτονόητα ότι δηλαδή ισχύει για τα λοιπά μέσα μαζικής μεταφοράς να ισχύσει για τα επιβατηγά δρομολογιακά πλοία, και συγκεκριμένα:
α) ΦΠΑ 6,5% για εισιτήρια επιβατών και φ/γ οχημάτων, δηλαδή το ίδιο που ισχύει και για τις ξενοδοχειακές υπηρεσίες.
β) Κατάργηση όλων των υπέρ τρίτων μη ανταποδοτικών κρατήσεων όπως ΚΑΕΟ, Λεμβουχικά, Αχθοφορικά, διαφυγούσα εργασία και νομοθέτηση μέτρου για μείωση των λιμενικών τελών και του επιναύλου (θα πρέπει να μείνει μόνο στις γραμμές δημόσιας υπηρεσίας «άγονες»).
γ) Κατάργηση του ΠΔ 177/74 και θέση σε ισχύ συστήματος safe manning, όπως ισχύει σε όλες τις χώρες της υφηλίου πλην Ελλάδος.
δ) Μείωση της δεκάμηνης δρομολόγησης και στελέχωσης των συμβατικών επιβατηγών πλοίων και παράλληλη μείωση αμφοτέρων των υποχρεώσεων για τα ταχύπλοα στους 4 μήνες.
Η Ελληνική πολιτεία, αφού πριμοδότησε τον τουρισμό με την μείωση του ΦΠΑ και την κατάργηση πληρωμής τελών στους κρατικούς αερολιμένες ξέχασε υπαιτίως να πράξει το ίδιο για την ακτοπλοΐα εξαιρώντας την από όλα τα ανωτέρω μέτρα.
Το πανηγύρι όμως συνεχίσθηκε σύμφωνα με δημοσιογραφικές αναφορές και δελτίο τύπου της ΠΝΟ, όπου ΥΘΥΝΑΛ και ΠΝΟ θεωρούν ότι το ΠΔ 177/74 ισχύει μόνο για την ακτοπλοΐα ενώ για τα κρουαζιερόπλοια Ελληνικής σημαίας η εφαρμογή του εν λόγω ΠΔ επαφίεται κατά το δελτίο τύπου της ΠΝΟ στις «επαφές πρωτοβαθμίων ναυτεργατικών οργανώσεων, με δική τους πρωτοβουλία, με τη ναυτιλιακή εταιρεία πλοίου, όπως άλλωστε συμβαίνει στην πράξη σε θέματα στελέχωσης των επιβατηγών πλοίων με επιμέρους ναυτικές ειδικότητες».
Τελικά η επιβατηγός Ελληνική ναυτιλία είναι ενιαία ή όχι; Η τήρηση και εφαρμογή των ΠΔ που διέπουν την στελέχωση των επιβατηγών πλοίων έχουν παραχωρηθεί από το ΥΘΥΝΑΛ και το ΥΠΠΡΟΠΟ στην ΠΝΟ ναι ή όχι και σε καταφατική απάντηση, τούτο αποτελεί προϊόν συναλλαγής ή όχι;
Το 1% στελέχωσης των μη κοινοτικών κρουαζιεροπλοίων του Ν. 3872/2010 ισούται άραγε με το «μετά από διαπραγμάτευση» ποσοστό 10-60% των Ελληνικών κρουαζιεροπλοίων και η ανισότητα αυτή είναι προϊόν πολιτικής θέλησης του ΥΘΥΝΑΛ ή συνδικαλιστικής διαπραγμάτευσης κάποιων σωματείων ερήμην της ΠΝΟ;
Οι φωνητικές κορώνες της ΠΝΟ στην τελευταία παράγραφο του Δελτίου Τύπου 1342/17-3-2011, ουδένα πείθουν και ουδένα φοβίζουν, και πιθανώς παραθέτονται για εσωτερική τους «καταστατική ηρεμία» και αιτιολόγηση αναιτιολογήτων πρωτοφανών αποφάσεων.
Δυστυχώς οι νησιώτες, οι τουρίστες και οι ταξιδιώτες και μνήμη και κυρίως κρίση έχουν και η τυχόν αποχή τους από τις ακτοπλοϊκές μετακινήσεις είναι το «μπούμερανγκ» που θα εισπράξει η ΠΝΟ από την ανεργία, που έρχεται από την εκποίηση ε/γ πλοίων και την πτώχευση ολοκλήρου της ακτοπλοϊκής οικογένειας”.
Με ανακοίνωση της η Ένωση, ουσιαστικά καταθέτει τους τέσσερις βασικούς άξονες, επί των οποίων μπορεί να στηριχθεί το πλαίσιο για την διάσωση-επιβίωση του κλάδου.
Στην ανακοίνωση της η ΕΕΝ, αναφέρει τα εξής:
“Μετά και την πρόσφατη ανακοίνωση των οικονομικών αποτελεσμάτων των ακτοπλοϊκών εταιρειών για το 2010, το πρόβλημα δεν είναι πια η επιβίωση κάποιων εταιρειών της ακτοπλοΐας αλλά είναι η επιβίωση του κλάδου γενικά.
Πραγματικά δεν ξέρουμε αν για την τραγική κατάσταση του κλάδου και όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν φταίει η μη ύπαρξη διορατικότητας ή η αβελτηρία των προσώπων που έχουν την πολιτική ευθύνη, ή αν υπάρχει ενσυνείδητη απόφαση να πληγεί ο κλάδος τελειωτικά ώστε να υπάρξει ζωτικός χώρος για νέους επιχειρηματίες πιο «συνεργάσιμους».
Είναι ίσως χρήσιμο να υπενθυμίσουμε ότι στον κλάδο της κρουαζιέρας ακόμη ψάχνουμε και ακόμη περιμένουμε αυτούς τους πιο «συνεργάσιμους».
Εμείς πάντως ως ΕΕΝ εγκαίρως και από ετών έχουμε δηλώσει και τεκμηριώσει ότι εάν πτωχεύσει η ακτοπλοϊκή οικογένεια θα υπάρξει μεγάλο χρονικό διάστημα ανασυστάσεώς της, δηλαδή νεκρανάστασής της καθώς και ό,τι σήμερα απολαμβάνει ο νησιώτης και ο ταξιδιώτης από τις ελεύθερες δρομολογήσεις θα το πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος με 1,5 δις ευρώ ετησίως.
Πριν είναι πολύ αργά, επανερχόμαστε και ζητάμε τα αυτονόητα ότι δηλαδή ισχύει για τα λοιπά μέσα μαζικής μεταφοράς να ισχύσει για τα επιβατηγά δρομολογιακά πλοία, και συγκεκριμένα:
α) ΦΠΑ 6,5% για εισιτήρια επιβατών και φ/γ οχημάτων, δηλαδή το ίδιο που ισχύει και για τις ξενοδοχειακές υπηρεσίες.
β) Κατάργηση όλων των υπέρ τρίτων μη ανταποδοτικών κρατήσεων όπως ΚΑΕΟ, Λεμβουχικά, Αχθοφορικά, διαφυγούσα εργασία και νομοθέτηση μέτρου για μείωση των λιμενικών τελών και του επιναύλου (θα πρέπει να μείνει μόνο στις γραμμές δημόσιας υπηρεσίας «άγονες»).
γ) Κατάργηση του ΠΔ 177/74 και θέση σε ισχύ συστήματος safe manning, όπως ισχύει σε όλες τις χώρες της υφηλίου πλην Ελλάδος.
δ) Μείωση της δεκάμηνης δρομολόγησης και στελέχωσης των συμβατικών επιβατηγών πλοίων και παράλληλη μείωση αμφοτέρων των υποχρεώσεων για τα ταχύπλοα στους 4 μήνες.
Η Ελληνική πολιτεία, αφού πριμοδότησε τον τουρισμό με την μείωση του ΦΠΑ και την κατάργηση πληρωμής τελών στους κρατικούς αερολιμένες ξέχασε υπαιτίως να πράξει το ίδιο για την ακτοπλοΐα εξαιρώντας την από όλα τα ανωτέρω μέτρα.
Το πανηγύρι όμως συνεχίσθηκε σύμφωνα με δημοσιογραφικές αναφορές και δελτίο τύπου της ΠΝΟ, όπου ΥΘΥΝΑΛ και ΠΝΟ θεωρούν ότι το ΠΔ 177/74 ισχύει μόνο για την ακτοπλοΐα ενώ για τα κρουαζιερόπλοια Ελληνικής σημαίας η εφαρμογή του εν λόγω ΠΔ επαφίεται κατά το δελτίο τύπου της ΠΝΟ στις «επαφές πρωτοβαθμίων ναυτεργατικών οργανώσεων, με δική τους πρωτοβουλία, με τη ναυτιλιακή εταιρεία πλοίου, όπως άλλωστε συμβαίνει στην πράξη σε θέματα στελέχωσης των επιβατηγών πλοίων με επιμέρους ναυτικές ειδικότητες».
Τελικά η επιβατηγός Ελληνική ναυτιλία είναι ενιαία ή όχι; Η τήρηση και εφαρμογή των ΠΔ που διέπουν την στελέχωση των επιβατηγών πλοίων έχουν παραχωρηθεί από το ΥΘΥΝΑΛ και το ΥΠΠΡΟΠΟ στην ΠΝΟ ναι ή όχι και σε καταφατική απάντηση, τούτο αποτελεί προϊόν συναλλαγής ή όχι;
Το 1% στελέχωσης των μη κοινοτικών κρουαζιεροπλοίων του Ν. 3872/2010 ισούται άραγε με το «μετά από διαπραγμάτευση» ποσοστό 10-60% των Ελληνικών κρουαζιεροπλοίων και η ανισότητα αυτή είναι προϊόν πολιτικής θέλησης του ΥΘΥΝΑΛ ή συνδικαλιστικής διαπραγμάτευσης κάποιων σωματείων ερήμην της ΠΝΟ;
Οι φωνητικές κορώνες της ΠΝΟ στην τελευταία παράγραφο του Δελτίου Τύπου 1342/17-3-2011, ουδένα πείθουν και ουδένα φοβίζουν, και πιθανώς παραθέτονται για εσωτερική τους «καταστατική ηρεμία» και αιτιολόγηση αναιτιολογήτων πρωτοφανών αποφάσεων.
Δυστυχώς οι νησιώτες, οι τουρίστες και οι ταξιδιώτες και μνήμη και κυρίως κρίση έχουν και η τυχόν αποχή τους από τις ακτοπλοϊκές μετακινήσεις είναι το «μπούμερανγκ» που θα εισπράξει η ΠΝΟ από την ανεργία, που έρχεται από την εκποίηση ε/γ πλοίων και την πτώχευση ολοκλήρου της ακτοπλοϊκής οικογένειας”.
ΑΠΟ-theseanation.gr