 |
| ΄Φωτό Marinews.gr |
Εν μέσω μιας πρωτοφανούς κρίσης στην Ελληνική οικονομία, τις οποίας η αναγκαιότητα δεν έχει ακόμα εξηγηθεί, βλέπουμε τον κλάδο της ακτοπλοΐας να καταρρέει με συνολικές ζημίες της τάξης των 260 εκατομμυρίων ευρώ για το έτος που τελείωσε και προφανώς μεγαλύτερο νούμερο για το τρέχον έτος, εφόσον βέβαια παραμείνει ο ίδιος αριθμός δραστηριοποιούμενων εταιρειών, πράγμα αμφίβολο.
Το ζήτημα στην πολυπλοκότητα του είναι κατά βάση απλό.
Το ισχύον σύστημα αμοιβών των πλοίων για τις υπηρεσίες του – το ύψος δηλαδή των εισιτηρίων – έχει αποτύχει παταγωδώς. Όχι μόνο έχουμε ακριβά εισιτήρια – πχ 800 και πλέον ευρω πηγαινέλα για μια τετραμελή οικογένεια και ένα ΙΧ στις Κυκλάδες – αλλά ταυτόχρονα έχουμε και ετοιμόρροπες ναυτιλιακές εταιρείες οι οποίες ζητούν εδώ και χρόνια από την Πολιτεία την κατάργηση κάποιων επιβαρύνσεων ώστε να φθηνύνει το εισιτήριο. Όλα τα βλέμματα στρέφονται στο ΥΘΥΝΑΛ, αλλά λίγοι αντιλαμβάνονται ότι η αρμοδιότητα για τις περισσότερες από αυτές ανήκει στο υπουργείο οικονομίας (γραμμένο επίτηδες με μικρά γράμματα).
Τι είναι αυτό που έρχεται δεν είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς δεδομένου ότι κανένας δεν μπορεί να δουλεύει με ζημία στο διηνεκές. Κάποιες εταιρείες, από κάποιο σημείο και μετά, αμυνόμενες στη δυσμενή συγκυρία, θα αναγκαστούν να πουλήσουν τα πλοία τους με αποτέλεσμα το σταμάτημα εξυπηρέτησης των αναγκών στα νησιά που ήσαν δρομολογημένα. Αλλά πλοία θα κατασχεθούν από τις τράπεζες με το ίδιο αποτέλεσμα.
Η εξυπηρέτηση των νησιών θα αρχίσει να πάσχει με όλα όσα αυτό συνεπάγεται για τους κάτοικους και τους καλοκαιρινούς τους επισκέπτες που εν τέλει στηρίζουν το τοπικό βιοτικό επίπεδο. Κάποιοι εξ υμών θα θυμάστε πως ήταν η οικονομική κατάσταση στα νησιά πριν τον τουρισμό τη δεκαετία του 1950 και 1960.
Αυτά φαίνεται ότι έχουν κτυπήσει τα αλαρμ μεταξύ των επισκεπτών της ιστοσελίδας με αποτέλεσμα σε ποσοστό σχεδόν 70% να θεωρούν ότι κάτι πρέπει να γίνει.
Το άλλο ποσοστό που προφανώς συντάσσεται με την κυβερνητική άποψη ότι καλώς παραμένουν οι επιβαρύνσεις δεν υπερβαίνει το 15%, πιστεύοντας προφανώς ότι τα προβλήματα θα λυθούν με κάποιο μαγικό τρόπο, ενώ ένα τρίτο ποσοστό ζητά το ζήτημα να μελετηθεί περαιτέρω στα πλαίσια μικτής επιτροπής.
Όπως και σε άλλες εκφάνσεις της σύγχρονης Ελληνικής πραγματικότητας η αναβλητικότητα δεν επιτυγχάνει τίποτα άλλο από τη διόγκωση του προβλήματος, μόνο που σ’ αυτή την περίπτωση μιλάμε για τη σημασία των κατοικημένων νησιών των οποίων αναγνωρίζεται η υφαλοκρηπίδα για τη ζώνη αποκλειστικής εκμετάλλευσης.
Για φανταστείτε τι θα συμβεί αν αρχίσει ένα κύμα εγκατάλειψης των μικρότερων νησιών λόγω έλλειψης επαρκούς συγκοινωνίας με τα δικαιώματα για πετρελαϊκές έρευνες;
ΑΠΟ - http://www.marinews.gr
