Η ασφυξια στις ναυλαγορες δεν ειναι αιτια, αλλα αποτελεσμα κακης προσαρμογης της προσφορας ναυτιλιακων υπηρεσιων προς τη ζητηση. Αν δει κανεις το ζητημα απο τη δυναμικη – δηλαδη μεσα στην εξελιξη του χρονου – σκοπια, εχουμε μια συσσωρευση των ανα μοναδα χρονου πλεονασματων στην προσφορα, τα οποια αθροιζονται εις τροπον ωστε να καταληγουμε στη γνωστη εικονα οπου τα προσφερομενα πλοια ξεπερνουν κατα πολυ τα εμφανιζομενα φορτια.Στην εμπορικη ναυτιλια η ζητηση δεν ειναι ενδογενης παραγοντας, δηλαδη το υψος της – παντοτε μιλαμε στη μοναδα του χρονου, πχ στο τριμηνο – δεν εξαρταται απο το τι συμβαινει στο ναυτιλιακο συστημα, οπως πχ συμβαινει με το υψος των ναυλων, η με τις τοποθετουμενες παραγγελιες για νεα πλοια. Στις δυο προαναφερθεισες ενδογενεις μεταβλητες μπορουμε να προσθεσουμε τις διαλυσεις πλοιων – δηλαδη την πωληση για σκραπ – και μερικους ακομα πιο εξωτικους παραγοντες οπως οι καθυστερησεις στα λιμανια, η ταχυτητα πλευσης των πλοιων και βεβαια η αποσυρση απο την ενεργο δραση ειτε ηθελημενα με τη μορφη παροπλισμου, ειτε αθελητα με τη μορφη ναυτικου ατυχηματος.
Στην πραξη το συστημα προσαρμοζει την προσφορα μονο στη ζητηση - και οχι το αντιθετο – αλλα κατα τροπο ατελη και ετεροχρονισμενο. Πλοια πχ που παραγγελθηκαν προ τριετιας υπο τις τοτε κρατουσες εκτιμησεις περι των αναγκων μεταφορας, παραδιδονται στους πλοιοκτητες τους απο τα ναυπηγεια σημερα. Η χρονικη αποσταση απο αυτα τα δυο γεγονοτα στο συγχρονο διεθνες οικονομικο περιβαλλον αντιστοιχει σε ετη φωτος. Αντιθετα, η αποφαση να πωληθουν πλοια για σκραπ εχει αμεσα και ανεπιστροφα αποτελεσματα διοτι τα πλοια αυτα εξαφανιζονται απο τις ναυλαγορες και δεν συμμετεχουν πλεον στη διαδικασια διαμορφωσης των ναυλων. Τοτε, γιατι δεν κοβονται πλοια αβερτα για να εξισορροπηθει η αγορα, θα μπορουσε καποιος να διερωτηθει?
Η απαντηση ειναι συνθετη μεν, αλλα οχι περιπλοκη. Η αποφαση για παραγγελια νεου πλοιου σπανια λαμβανεται απο τους ιδιους οι οποιοι θα αποφασισουν αν και ποτε θα κοψουν το παλιο τους πλοιο. Κατα κανονα, αλλοι πλοιοκτητες κοβουν, και αλλοι παραγγελλουν νεα πλοια. Οταν υπαρχει αρνητικη ανισορροπια στην αγορα με συμπιεσμενους ναυλους, το παλιο βαπορι εχει ενα σημαντικο πλεονεκτημα. Με δεδομενο οτι αποκτηθηκε φτηνα οι αποσβεσεις του, αν γινονται, ειναι ενα κλασμα των οικονομικων εξοδων ενος νεοτευκτου με αποτελεσμα το συνολικο κοστος (λειτουργικα συν οικονομικα εξοδα) του παλαιου να ειναι χαμηλοτερο απο εκεινο του καινουργιου. Με αλλα λογια, σε μια κακη αγορα, τα παλια πλοια εξακολουθουν να παραμενουν κερδοφορα σε επιπεδα ναυλων που τα νεα πλοια μπαινουν μεσα. Φθηνα και κερδοφορα τα μεν, ακριβα και ζημιογονα τα δε. Γιατι να τα κοψει κανεις?
Αυτο ειναι το σημειο στο οποιο το συστημα βραχυκυκλωνει διοτι απο τη μια πλευρα τα παλια πλοια δεν κοβονται οσο ανανεωνεται η κλαση τους και απο την αλλη τα καινουργια δεν ειναι δυνατον να κοπουν, ενω ειναι ιδιαιτερα επωδυνο να δεσουν. Συνεπως, το μονο πραγμα στο οποιο μπορει κανεις να ελπιζει στη βραχεια περιοδο ειναι μια αυξηση στη ζητηση, η οποια ομως – οπως ειπαμε παραπανω – δεν εξαρταται απο κανενα μελος του ναυτιλιακου κυκλωματος διοτι ειναι εξωγενης, ενω μεσομακροπροθεσμα στην εξισορροπηση ζητησης/προσφορας μεσω μειωμενων νεων παραδοσεων πλοιων και αποσυρσεων. Με απλα λογια, το συστημα δυσλειτουργει και οποιος θελει το διαπιστωνει. Αυτα για σημερα.
ΑΠΟ-marinews.gr
Του Άλκη ΚορρέMaritime Leadership School
ΥΓ: Ο μη τονισμός των λέξεων είναι επιλογή του αρθρογράφου
