Ενώ η Ελλάδα διατηρεί την πρωτοκαθεδρία στην παγκόσμια ναυτιλία, η ναυπηγική και επισκευαστική της βιομηχανία φθίνει χρόνο με τον χρόνο.
Τετρακόσιες σαράντα επιχειρήσεις με πέντε χιλιάδες εργαζόμενους δραστηριοποιούνται στον ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο.
Παράλληλα, 1.500 επιχειρήσεις εφοδιασμού πλοίων, ναυτικών πρακτόρων και διάφορου είδους παραναυτιλιακών υπηρεσιών με 14.000 εργαζόμενους, υποστηρίζουν τον τομέα αυτό. Και όμως μία τέτοια, εν δυνάμει, πηγή πλούτου για την δοκιμαζόμενη οικονομικά Ελλάδα, είναι καταδικασμένη να μαραζώνει , εγκλωβισμένη σε αγκυλώσεις του παρελθόντος, σε ευχολόγια και τη γραφειοκρατία.
Προτάσεις για την ανάπτυξη της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης κατέθεσε στον υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Μιχ. Χρυσοχοϊδη, το Σωματείο Ναυτικών Πρακτόρων
Αττικής Πειραιά.
«Οι δικές μας προτάσεις είναι απλές, άμεσα εφαρμόσιμες με ελάχιστο ή καθόλου κόστος, αλλά χρειάζεται να δείξουμε βούληση, αποφασιστικότητα, υπευθυνότητα και αξιοπιστία» επεσήμαναν στον υπουργό οι ναυτικοί πράκτορες. Ειδικότερα:
«- Εργασιακή ειρήνη (πρέπει να σταματήσει άμεσα η απαράδεκτη κατάσταση με τις καταλήψεις και απαγόρευση της εργασίας σε αυτούς που θέλουν να εργαστούν και αυτό είναι ευθύνη της πολιτείας και των ίδιων των φορέων
- Αξιοπιστία και φερεγγυότητα όσον αφορά την ποιότητα εργασίας και το χρόνο παράδοσης
- Ανταγωνιστικές τιμές με τις γείτονες και ανταγωνίστριες χώρες
- Ο φορέας διαχείρισης (Ο.Λ.Π. Α.Ε.) να καταργήσει του αναχρονιστικούς κανονισμούς, να μειώσει τα τιμολόγια και να βελτιώσει τις παροχές υπηρεσιών ούτως ώστε να καλύπτει άμεσα τις ανάγκες των πλοίων. Σήμερα σε πολλά σημεία του λιμανιού δεν μπορεί να δώσει ούτε νερό, έχει ελλείψεις σε σκάλες, γερανούς και στερείται υγειονομικής περίθαλψης, καθαριότητας, χώρων υγιεινής κ.τ.λ.)
- Άμεση άρση απαγορευτικών διατάξεων επί των πλοίων που βρίσκονται σε επισκευή όπως :
Απαγόρευση εργασίας του πληρώματος
Απαγόρευση ναυτολόγησης πληρώματος πέραν του αριθμού κατάπλου ή ασφαλούς σύνθεσης
Απαγόρευσης εφοδιασμού με καύσιμα κατά την περίοδο της επισκευής
Μη έκδοση άδειας επισκευής χωρίς την απόδειξη πληρωμής στον Ο.Λ.Π. Α.Ε.
Προβλήματα καταστρατήγησης της πενταμελούς επιτροπής»
«Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε ούτε για προγράμματα ανάπτυξης, ούτε για προγράμματα χρηματοδότησης, ούτε για συγχωνεύσεις, ούτε για μητρώα εταιριών, αυτά είναι υπόθεση του κάθε κατασκευαστή, για το πώς θα οργανώσει και λειτουργήσει την επιχείρησή του και δεν φέρνουν πίσω τα πλοία» επισημαίνει ο πρόεδρος του Σωματείου Ναυτικών Πρακτόρων
Αττικής Πειραιά, Κώστας Αδαμόπουλος:
«Αυτές τις λίγες και απλές προτάσεις εάν εφαρμόσουμε, το λιμάνι και η Επισκευαστική Ζώνη θα γεμίσουν πάλι από πλοία. Όσα προγράμματα και αν παρουσιάσουμε και όσα «master plan» και αν οραματιστούμε, εάν δεν φέρουμε τα πλοία πίσω, του χρόνου θα είμαστε στο ίδιο σημείο ή και χειρότερα και θα κουβεντιάζουμε τα ίδια πράγματα» και προσέθεσε:
«Δυστυχώς βρισκόμαστε σε λάθος δρόμο. Δεν έχουμε αντιληφθεί και κυρίως οι ιθύνοντες τι σημαίνει λιμάνι, ποιος είναι ο σκοπός του και ποιος είναι ο κύριος παράγοντας παραγωγής εργασίας, πλούτου και ανάπτυξης.
Εμείς οι ναυτικοί πράκτορες είμαστε αυτοί οι οποίοι ερχόμαστε πρώτοι σε επαφή με τους πλοιοκτήτες, τους εφοπλιστές και τους διαχειριστές των πλοίων, με το ίδιο το πλοίο, με τις αρχές και τον φορέα διαχείρισης του λιμανιού και πρώτοι εμείς αντιμετωπίζουμε και διαβιώνουμε τα προβλήματα, την τραγική πραγματικότητα της σημερινής απραξίας στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και στο μεγαλύτερο μέρος του λιμανιού».
Στη συνέχεια ο Κώστας Αδαμόπουλος αναφέρθηκε στο θέμα των λιμενικών υποδομών:
«Λιμάνι λοιπόν είναι ο χώρος εκείνος ο οποίος είναι διασκευασμένος και εξοπλισμένος με τις απαραίτητες υποδομές και εγκαταστάσεις ώστε να είναι ικανός να δέχεται όλες τις κατηγορίες των πλοίων, για πλήρη εξυπηρέτηση των αναγκών τους, όπως φόρτωση, εκφόρτωση, εφοδιασμό, επισκευή, επιθεώρηση, αγοραπωλησία, αλλαγές πληρώματος και πολλά άλλα και σε όλους τους τομείς επιβατηγό, εμπορικό, τουριστικό, επισκευαστικό.
Την εργασία, την απασχόληση, τον πλούτο και την ανάπτυξη τα φέρνει μόνον το πλοίο και τίποτε άλλο. Όλα τα άλλα είναι απλές παράμετροι. Προς τα εκεί θα πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα και την προσοχή μας. Μην ψάχνουμε για να βρούμε εχθρούς που μας κυνηγούν. Τα πλοία τα διώξαμε μόνοι μας. Συμβάλλαμε όλοι και ο καθένας με τον τρόπο του. Τα πλοία σήμερα αντιμετωπίζουν οξύ ανταγωνισμό, για να αντέξουν, θέλουν την κατάλληλη μεταχείριση και διαχείριση».
Ο πρόεδρος του ΣΩΝΠΑΠ όμως πήγε ακόμη παραπέρα την ανάλυσή του για το «τις πταίει» στην επιστολή του προς τον Μιχ. Χρυσοχοϊδη:
«Η ελληνόκτητη ναυτιλία μεγαλουργεί ανά τον κόσμο, αλλά είναι ανύπαρκτη, ή υποτονική στην ίδια της τη χώρα και αυτό συμβαίνει γιατί εμείς οι ίδιοι δεν αντιληφθήκαμε τις αντοχές της, νομίσαμε ότι κάθε πλοίο είναι υποχρεωμένο να έλθει εδώ, γιατί μόνοι εμείς είμαστε οι κατάλληλοι να τα εξυπηρετήσουμε, ή κάποιοι άλλοι ακόμη νόμισαν, ότι είχαν δικαιώματα ιδιοκτησίας επ΄αυτού και δεν άφηναν να ανέβει επάνω ούτε ο ίδιος ο πλοιοκτήτης. Δεν αντιληφθήκαμε ότι το πλοίο είναι κινητό και μπορεί να μας φύγει ανά πάσα στιγμή» και καταλήγει:
«Κύριος σκοπός μας λοιπόν, θα πρέπει να είναι η επιστροφή των πλοίων στον Πειραιά και λέω επιστροφή γιατί πριν λίγα χρόνια δεν είχαμε θέσεις, όχι μόνο για πλεύριση ή πρυμνιοδέτηση, αλλά ούτε χώρο αγκυροβολίας.
Η «Ράδα» Περάματος ήταν γεμάτη από πλοία με κίνδυνο να κλείνει πολλές φορές ο δίαυλος. Τότε ούτε μητρώα είχαμε, ούτε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις και εταιρίες όπως τις εννοούμε σήμερα, ούτε βιοτεχνικά πάρκα, ούτε ΝΑΥΣΟΛΠ. Και με αυτό δεν θέλω να νομίσετε ότι είμαστε εναντίον της εξέλιξης και της προόδου, αλλά αυτά από μόνα τους δεν φέρνουν πίσω τα πλοία. Τότε όμως είχαμε όρεξη για δουλειά, υπήρχε υπευθυνότητα, λειτουργούσε η ελληνική πατέντα και τεχνογνωσία και το κυριότερο υπήρχε αυτό που λέει ο λαός μας «μπέσα» ! ό,τι έλεγε αυτό ήταν, η συμφωνία ήταν συμφωνία και ο χρόνος παράδοσης του πλοίου ήταν συντομότερος από τον συμφωνηθέντα, γιατί ο χρόνος είναι σήμερα αυτός που μετράει περισσότερο για κάθε πλοίο».
ΑΠΟ-marinews.gr
ΠΗΓΗ: ΑΞΙΑ
Αναδημοσίευση
