Ιδιαίτερα δημοφιλείς στην Άπω Ανατολή έχουν γίνει ως φαίνεται οι τοποθετήσεις του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού Οικονομίας κ. Ευάγγελου Βενιζέλου για τη φορολόγηση των Ελλήνων εφοπλιστών.
Ο Πρύτανης του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης κ. Kishore Mahbubani, σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στους σημερινούς Financial Times, επικαλείται – μεταξύ άλλων – και το περιβόητο «αφορολόγητο» των Ελλήνων εφοπλιστών, για να καταδείξει ότι ο πλανήτης έχει πάρει λάθος δρόμο (!).
Υπό τον τίτλο «To become rich is great, but to pay taxes is glorious», ο κ. Πρύτανης κάνει μια εκτενή ιστορική αναφορά στα κατά καιρούς κοινωνικά συμβόλαια που συνήφθησαν μεταξύ των κοινωνιών και των κυβερνήσεων τα οποία ουδέποτε ίσχυσαν με αποτέλεσμα να ανοίγει συνεχώς η ψαλίδα μεταξύ φτωχών και πλουσίων.
Τι πήγε στραβά, αναρωτιέται ο κ. Πρύτανης. Η απλούστερη απάντηση, λέει ο ίδιος, είναι ότι οι πλούσιοι έγιναν πάρα πολύ άπληστοι. Ξέχασαν ή αγνόησαν τη σιωπηρή συμφωνία ότι οι φτωχοί έπρεπε να επωφεληθούν επίσης.
Δυστυχώς, συνεχίζει, οι υψηλές ταχύτητες των τραπεζιτών της Wall Street άνοιξαν το δρόμο στην καταστροφή των κοινωνικών συμβολαίων αν και νωρίτερα τους είχαν εξυπηρετήσει καλά. Εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο το κλίμα της εποχής και να βρουν τρόπους για να δικαιολογήσουν τα εκατομμύρια που κέρδισαν.
Τα κυριότερα σημεία του άρθρου του κ. Mahbubani, είναι τα ακόλουθα :
«Είμαστε προστιθέμενη αξία για τον κόσμο με τη λαμπρά νέα χρηματοδοτικά μέσα που έχουμε δημιουργήσει», διακήρυξαν πανηγυρικά οι τραπεζίτες της Wall Street και της Ευρώπης.
Τώρα ξέρουμε ότι οι τραπεζίτες δεν δημιούργησαν καμία οικονομική αξία.
Αντ 'αυτού, παρήγαγαν οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής που κατέστρεψαν σχεδόν τον κόσμο.
Όταν έφεραν την παγκόσμια οικονομία στο χείλος της καταστροφής, οι κυβερνήσεις έπρεπε να σώσουν τις τράπεζες χρησιμοποιώντας τα χρήματα των φορολογουμένων.
Αλλά αν οι τραπεζίτες της Wall Street και της Ευρώπης ήταν κοινωνικά υπεύθυνοι και πολιτικά έξυπνοι, θα είχαν ζητήσει συγγνώμη και θα υπόσχονταν να τηρήσουν σιωπηρά τα κοινωνικά συμβόλαια.
Η ουσία του προβλήματος είναι ότι η διαφθορά καλύπτεται νομικά στην Αμερική, και ίσως και στην Ευρώπη.
Μετά την καταστροφή που προκλήθηκε από τις επενδυτικές τράπεζες, οι κυβερνήσεις θα έπρεπε να είχαν επιστρέψει στις Ρυθμιστικές Αρχές.
Οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες δεν είναι καλύτεροι.Τώρα πρέπει να πάμε πίσω στα βασικά.
Εάν πρόκειται να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη, πλούσιοι και φτωχοί πρέπει να επωφεληθούν το ίδιο.
Και αν πρόκειται να υπάρξει οικονομικός πόνος, πλούσιοι και φτωχοί πρέπει να τον νιώσουν το ίδιο.
Οι Βόρειο - Ευρωπαίοι έχουν δίκιο να θυμώνουν με τους μη φορολογούμενους Έλληνες. Παραδείγματος χάριν, πόσος φόρος καταβάλλεται από πλούσιους Έλληνες πλοιοκτήτες;
Η απάντηση είναι πιθανότατα μηδέν.
Δεν παίρνει μια μεγαλοφυΐα για να προβλέψει ότι θυμωμένος μεσαία τάξη και οι φτωχοί θα επιδιώξει να κατασκευάσει μια κοινωνική ή πολιτική επανάσταση εναντίον των πλουσίων.
Εύποροι ιδιώτες έχουν δημιουργήσει συστήματα για να αποφύγουν την καταβολή φόρων. Εάν ήταν έξυπνοι, θα έπρεπε να πιέσουν για την δημιουργία μηχανισμών που θα εξασφάλιζαν την πληρωμή των φόρων διασφαλίζοντας έτσι ότι ένα μέρος των φόρων αυτών θα διοχετεύονταν σε όσους έχουν ανάγκη.
Το οικονομικό κόστος για τους πλούσιους θα ήταν αμελητέο και τα κοινωνικά οφέλη τεράστια.
Δεν θα χρειαζόταν πολύ για να δημιουργήσετε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Οι πλούσιοι πρέπει να δεχθούν ότι η πληρωμή φόρων θα αποφέρει τεράστια μακροπρόθεσμα οφέλη».
ΑΠΟ-theseanation.gr
Ο Πρύτανης του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης κ. Kishore Mahbubani, σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στους σημερινούς Financial Times, επικαλείται – μεταξύ άλλων – και το περιβόητο «αφορολόγητο» των Ελλήνων εφοπλιστών, για να καταδείξει ότι ο πλανήτης έχει πάρει λάθος δρόμο (!).
Υπό τον τίτλο «To become rich is great, but to pay taxes is glorious», ο κ. Πρύτανης κάνει μια εκτενή ιστορική αναφορά στα κατά καιρούς κοινωνικά συμβόλαια που συνήφθησαν μεταξύ των κοινωνιών και των κυβερνήσεων τα οποία ουδέποτε ίσχυσαν με αποτέλεσμα να ανοίγει συνεχώς η ψαλίδα μεταξύ φτωχών και πλουσίων.
Τι πήγε στραβά, αναρωτιέται ο κ. Πρύτανης. Η απλούστερη απάντηση, λέει ο ίδιος, είναι ότι οι πλούσιοι έγιναν πάρα πολύ άπληστοι. Ξέχασαν ή αγνόησαν τη σιωπηρή συμφωνία ότι οι φτωχοί έπρεπε να επωφεληθούν επίσης.
Δυστυχώς, συνεχίζει, οι υψηλές ταχύτητες των τραπεζιτών της Wall Street άνοιξαν το δρόμο στην καταστροφή των κοινωνικών συμβολαίων αν και νωρίτερα τους είχαν εξυπηρετήσει καλά. Εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο το κλίμα της εποχής και να βρουν τρόπους για να δικαιολογήσουν τα εκατομμύρια που κέρδισαν.
Τα κυριότερα σημεία του άρθρου του κ. Mahbubani, είναι τα ακόλουθα :
«Είμαστε προστιθέμενη αξία για τον κόσμο με τη λαμπρά νέα χρηματοδοτικά μέσα που έχουμε δημιουργήσει», διακήρυξαν πανηγυρικά οι τραπεζίτες της Wall Street και της Ευρώπης.
Τώρα ξέρουμε ότι οι τραπεζίτες δεν δημιούργησαν καμία οικονομική αξία.
Αντ 'αυτού, παρήγαγαν οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής που κατέστρεψαν σχεδόν τον κόσμο.
Όταν έφεραν την παγκόσμια οικονομία στο χείλος της καταστροφής, οι κυβερνήσεις έπρεπε να σώσουν τις τράπεζες χρησιμοποιώντας τα χρήματα των φορολογουμένων.
Αλλά αν οι τραπεζίτες της Wall Street και της Ευρώπης ήταν κοινωνικά υπεύθυνοι και πολιτικά έξυπνοι, θα είχαν ζητήσει συγγνώμη και θα υπόσχονταν να τηρήσουν σιωπηρά τα κοινωνικά συμβόλαια.
Η ουσία του προβλήματος είναι ότι η διαφθορά καλύπτεται νομικά στην Αμερική, και ίσως και στην Ευρώπη.
Μετά την καταστροφή που προκλήθηκε από τις επενδυτικές τράπεζες, οι κυβερνήσεις θα έπρεπε να είχαν επιστρέψει στις Ρυθμιστικές Αρχές.
Οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες δεν είναι καλύτεροι.Τώρα πρέπει να πάμε πίσω στα βασικά.
Εάν πρόκειται να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη, πλούσιοι και φτωχοί πρέπει να επωφεληθούν το ίδιο.
Και αν πρόκειται να υπάρξει οικονομικός πόνος, πλούσιοι και φτωχοί πρέπει να τον νιώσουν το ίδιο.
Οι Βόρειο - Ευρωπαίοι έχουν δίκιο να θυμώνουν με τους μη φορολογούμενους Έλληνες. Παραδείγματος χάριν, πόσος φόρος καταβάλλεται από πλούσιους Έλληνες πλοιοκτήτες;
Η απάντηση είναι πιθανότατα μηδέν.
Δεν παίρνει μια μεγαλοφυΐα για να προβλέψει ότι θυμωμένος μεσαία τάξη και οι φτωχοί θα επιδιώξει να κατασκευάσει μια κοινωνική ή πολιτική επανάσταση εναντίον των πλουσίων.
Εύποροι ιδιώτες έχουν δημιουργήσει συστήματα για να αποφύγουν την καταβολή φόρων. Εάν ήταν έξυπνοι, θα έπρεπε να πιέσουν για την δημιουργία μηχανισμών που θα εξασφάλιζαν την πληρωμή των φόρων διασφαλίζοντας έτσι ότι ένα μέρος των φόρων αυτών θα διοχετεύονταν σε όσους έχουν ανάγκη.
Το οικονομικό κόστος για τους πλούσιους θα ήταν αμελητέο και τα κοινωνικά οφέλη τεράστια.
Δεν θα χρειαζόταν πολύ για να δημιουργήσετε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Οι πλούσιοι πρέπει να δεχθούν ότι η πληρωμή φόρων θα αποφέρει τεράστια μακροπρόθεσμα οφέλη».
ΑΠΟ-theseanation.gr