Η λογιστική των μισθώσεων στον κλάδο της Ναυτιλίας, αποτέλεσε το αντικείμενο μελέτης της Deloitte για τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (Δ.Π.Χ.Α).
Η δημοσίευση που έχει τίτλο “IFRS industry insights: The leases Project- An update for the shipping industry”, καλύπτει ορισμένα σημαντικά ζητήματα, τα οποία έθεσε ο κλάδος της ναυτιλίας σε απάντηση των πρόσφατων τεχνικών προτάσεων για τη λογιστική μισθώσεων, που εκδόθηκαν από το Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASB) και το Αμερικανικό Συμβούλιο Προτύπων Χρηματοοικονομικής Λογιστικής (FASB) τον περασμένο Αύγουστο με τη μορφή του σχετικού λογιστικού προσχεδίου.
Μεταξύ των σημαντικότερων θεμάτων που αναφέρθηκαν από όσους σχολίασαν τις προτάσεις κατά τη διάρκεια της περιόδου της σχετικής δημόσιας διαβούλευσης ήταν: ο ορισμός της έννοιας της μίσθωσης, η διάρκεια της μίσθωσης, τα κυμαινόμενα μισθώματα και η λογιστική του εκμισθωτή.
Επιπλέον, η αναφορά της Deloitte παρουσιάζει τις προσωρινές αποφάσεις που έλαβαν το IASB και το FASB και κατέληξαν σε προσαρμογές του αρχικού προσχέδιου. Οι συγκεκριμένοι οργανισμοί θα προσεγγίσουν τα ενδιαφερόμενα μέρη, προκειμένου να εξετάσουν τις απόψεις τους πάνω στα εν λόγω θέματα.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Ντίνα Καρσά, Partner της Deloitte Χατζηπαύλου Σοφιανός & Καμπάνης Α.Ε., σχολίασε: «Οι προταθέντες νέοι λογιστικοί κανόνες μπορεί να έχουν σημαντική επίδραση στις οικονομικές καταστάσεις των ναυτιλιακών εταιριών για τις εταιρίες που ενεργούν ως εκμισθωτές- δηλαδή ναυλώνουν τα πλοία τους σε τρίτους- ή αντίστροφα που ναυλώνουν πλοία τρίτων, και σαν αποτέλεσμα μπορούν να επηρεάσουν τους βασικούς δείκτες μέτρησης απόδοσης, τη συμμόρφωση με τους όρους των δανειακών συμβάσεων και, συνεπώς, την ικανότητα της επιχείρησης να δανείζεται στο μέλλον.
Οι προτάσεις είναι εξίσου σημαντικές για τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις που ακολουθούν είτε τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (Δ.Π.Χ.Α-IFRS) είτε τις γενικά παραδεκτές λογιστικές αρχές στις ΗΠΑ (US GAAP), δεδομένου ότι οι προτάσεις έχουν γίνει από κοινού από το Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASB) και το Αμερικανικό Συμβούλιο Προτύπων Χρηματοοικονομικής Λογιστικής (FASB).
Στις επόμενες εβδομάδες αναμένεται οι οργανισμοί αυτοί να λάβουν αποφάσεις σχετικά με τη λογιστική από την πλευρά του εκμισθωτή, πριν από τις 30 Ιουνίου 2011, την αναμενόμενη ημέρα έκδοσης των τελικών προτύπων.»
Ορισμός της έννοιας της μίσθωσης
Το προσχέδιο των προτάσεων του IASB και του FASB ορίζει την έννοια της μίσθωσης ως: «μια σύμβαση στην οποία το δικαίωμα χρήσης ενός ή περισσότερων περιουσιακών στοιχείων μεταβιβάζεται, για μια χρονική περίοδο, με αντάλλαγμα χρηματικό αντίτιμο». Πολλοί συμμετέχοντες στην παραπάνω διαβούλευση από ναυτιλιακές εταιρίες αναγνωρίζουν ότι ο συγκεκριμένος ορισμός μπορεί να συμπεριλαμβάνει και τη ναύλωση κατά παραχώρηση (bareboat charter).
Πάντως, συγκεκριμένοι συμμετέχοντες εξέφρασαν ανησυχία ότι η έννοια της μίσθωσης, όπως αναφέρεται στο προσχέδιο, μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση σχετικά με το εάν η ναύλωση ανά ταξίδι (voyage charter) και η χρονοναύλωση (time charter) θα θεωρηθούν μίσθωμα, συμβόλαιο παροχής υπηρεσιών ή συνδυασμός τους. Σε γενικές γραμμές, οι συμμετέχοντες από το ναυτιλιακό κλάδο συμφώνησαν ότι η ναύλωση κατά ταξίδι και η χρονοναύλωση θα πρέπει να θεωρούνται συμβόλαια παροχής μεταφορικών υπηρεσιών.
Το IASB και το FASB συζήτησαν τον ορισμό της έννοιας της μίσθωσης αλλά δεν κατέληξαν σε νέες προσωρινές αποφάσεις.
Διάρκεια μίσθωσης
Στο προσχέδιο προτάσεων ορίζεται ως διάρκεια μίσθωσης η «μεγαλύτερη δυνατή διάρκεια, η οποία είναι το πιθανότερο να πραγματοποιηθεί». Τα σχόλια διαφωνούν έντονα με αυτή την πρόταση, καθώς αρκετοί φορείς υποστηρίζουν ότι η επιλογή της ανανέωσης της μίσθωσης δεν αποτελεί υποχρέωση έως ότου ο μισθωτής να ασκήσει το δικαίωμα επιλογής που έχει και ότι η διάρκεια μίσθωσης θα είναι επαχθής αλλά και δαπανηρή στην εφαρμογή της και θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναξιόπιστες εκτιμήσεις για μισθώσεις με πολλαπλές επιλογές ανανέωσης.
Τον Φεβρουάριο του 2011, το IASB και το FASB κατέληξαν στην προσωρινή απόφαση ότι «η διάρκεια μίσθωσης» θα πρέπει να ορίζεται και για το μισθωτή και για τον εκμισθωτή ως η μη- ακυρώσιμη περίοδος για την οποία ο μισθωτής έχει συμβληθεί με τον εκμισθωτή, για τη μίσθωση του υποκείμενου περιουσιακού στοιχείου, μαζί με οποιαδήποτε παράταση ή τερματισμό της μίσθωσης όταν υπάρχει «σημαντικό οικονομικό κίνητρο» για την άσκηση του δικαιώματος παράτασής της ή της άσκησης του δικαιώματος να μην εφαρμόσει το δικαίωμα τερματισμού της μίσθωσης για κάποιο φορέα.
Η προσωρινή απόφαση να συμπεριληφθούν τα δικαιώματα επιλογής ανανέωσης στη διάρκεια της μίσθωσης όταν υφίσταται «σημαντικό οικονομικό κίνητρο» αποτελεί αλλαγή από το προσχέδιο, καθώς εγείρει το θέμα των κριτηρίων για το πότε τα δικαιώματα επιλογής ανανέωσης συμπεριλαμβάνονται στη διάρκεια της μίσθωσης.
Απαιτείται βεβαίως εξάσκηση κρίσης, αλλά οι προσωρινές αποφάσεις ευθυγραμμίζονται περισσότερο με το ΔΛΠ 17 που αφορά τις Μισθώσεις που χρησιμοποιούν το κριτήριο του «εύλογα σίγουρου». Πάντως, η ανάγκη επαναξιολόγησης της διάρκειας μίσθωσης αποτελεί αλλαγή της παρούσας οδηγίας.
Κυμαινόμενα μισθώματα
Το προσχέδιο απαιτεί τη χρήση μιας προσέγγισης αναμενόμενης- βάσει ζυγισμένης πιθανότητας κερδοφορίας, ώστε να υπολογίζονται τα καταβαλλόμενα μισθώματα συμπεριλαμβανομένων των ενδεχόμενων μισθωμάτων, των εναλλακτικών δικαιωμάτων επιβολής ποινών και των εγγυήσεων υπολειμματικών αξιών. Αρκετοί συμμετέχοντες στο σχολιασμό του προσχεδίου διαφώνησαν με αυτή την πρόταση, σημειώνοντας ότι η συγκεκριμένη προσέγγιση θα είναι δαπανηρή στην εφαρμογή της και αναξιόπιστη για τις μακροχρόνιες μισθώσεις.
Τον περασμένο Φεβρουάριο, το IASB και το FASB κατέληξαν στην προσωρινή απόφαση ότι όλα τα καταβαλλόμενα μισθώματα που είναι «εύλογα σίγουρο» ότι θα πληρωθούν, θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στην επιμέτρηση της υποχρέωσης του μισθωτή ότι δύναται να καταβάλει τα μισθώματα και της απαίτησης του εκμισθωτή να εισπράττει τα μισθώματα καθώς και ότι οι συγκεκριμένες εκτιμήσεις θα πρέπει να επαναξιολογούνται σε περίπτωση που υπάρξει κάποια αλλαγή στα γεγονότα και τις συνθήκες.
Οι καταβολές για τα κυμαινόμενα μισθώματα που εξαρτώνται από συντελεστή ή δείκτη ή που στερούνται «εμπορικής ουσίας» θα συμπεριλαμβάνονται, επίσης, στην υποχρέωση του μισθωτή και στις απαιτήσεις του εκμισθωτή.
Οι ναυτιλιακοί φορείς μπορεί να μην έχουν τη δυνατότητα να αγνοήσουν τα ενδεχόμενα μισθώματα, ακόμα και στο απώτερο μέλλον, που θα είναι «εύλογα σίγουρο» ότι θα καταβληθούν από το μισθωτή.
Η αλλαγή στον ορισμό της διάρκειας μίσθωσης που αναφέρθηκε παραπάνω, πιθανότατα θα ανακουφίσει τους φορείς που προβαίνουν σε μισθώσεις που συμπεριλαμβάνουν δικαιώματα επιλογής ανανέωσης και ενδεχόμενα μισθώματα διότι μπορεί να καταλήξει σε μικρότερη διάρκεια από αυτήν που προβλεπόταν στο προσχέδιο.
ΑΠΟ-theseanation.gr
Η δημοσίευση που έχει τίτλο “IFRS industry insights: The leases Project- An update for the shipping industry”, καλύπτει ορισμένα σημαντικά ζητήματα, τα οποία έθεσε ο κλάδος της ναυτιλίας σε απάντηση των πρόσφατων τεχνικών προτάσεων για τη λογιστική μισθώσεων, που εκδόθηκαν από το Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASB) και το Αμερικανικό Συμβούλιο Προτύπων Χρηματοοικονομικής Λογιστικής (FASB) τον περασμένο Αύγουστο με τη μορφή του σχετικού λογιστικού προσχεδίου.
Μεταξύ των σημαντικότερων θεμάτων που αναφέρθηκαν από όσους σχολίασαν τις προτάσεις κατά τη διάρκεια της περιόδου της σχετικής δημόσιας διαβούλευσης ήταν: ο ορισμός της έννοιας της μίσθωσης, η διάρκεια της μίσθωσης, τα κυμαινόμενα μισθώματα και η λογιστική του εκμισθωτή.
Επιπλέον, η αναφορά της Deloitte παρουσιάζει τις προσωρινές αποφάσεις που έλαβαν το IASB και το FASB και κατέληξαν σε προσαρμογές του αρχικού προσχέδιου. Οι συγκεκριμένοι οργανισμοί θα προσεγγίσουν τα ενδιαφερόμενα μέρη, προκειμένου να εξετάσουν τις απόψεις τους πάνω στα εν λόγω θέματα.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Ντίνα Καρσά, Partner της Deloitte Χατζηπαύλου Σοφιανός & Καμπάνης Α.Ε., σχολίασε: «Οι προταθέντες νέοι λογιστικοί κανόνες μπορεί να έχουν σημαντική επίδραση στις οικονομικές καταστάσεις των ναυτιλιακών εταιριών για τις εταιρίες που ενεργούν ως εκμισθωτές- δηλαδή ναυλώνουν τα πλοία τους σε τρίτους- ή αντίστροφα που ναυλώνουν πλοία τρίτων, και σαν αποτέλεσμα μπορούν να επηρεάσουν τους βασικούς δείκτες μέτρησης απόδοσης, τη συμμόρφωση με τους όρους των δανειακών συμβάσεων και, συνεπώς, την ικανότητα της επιχείρησης να δανείζεται στο μέλλον.
Οι προτάσεις είναι εξίσου σημαντικές για τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις που ακολουθούν είτε τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (Δ.Π.Χ.Α-IFRS) είτε τις γενικά παραδεκτές λογιστικές αρχές στις ΗΠΑ (US GAAP), δεδομένου ότι οι προτάσεις έχουν γίνει από κοινού από το Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASB) και το Αμερικανικό Συμβούλιο Προτύπων Χρηματοοικονομικής Λογιστικής (FASB).
Στις επόμενες εβδομάδες αναμένεται οι οργανισμοί αυτοί να λάβουν αποφάσεις σχετικά με τη λογιστική από την πλευρά του εκμισθωτή, πριν από τις 30 Ιουνίου 2011, την αναμενόμενη ημέρα έκδοσης των τελικών προτύπων.»
Ορισμός της έννοιας της μίσθωσης
Το προσχέδιο των προτάσεων του IASB και του FASB ορίζει την έννοια της μίσθωσης ως: «μια σύμβαση στην οποία το δικαίωμα χρήσης ενός ή περισσότερων περιουσιακών στοιχείων μεταβιβάζεται, για μια χρονική περίοδο, με αντάλλαγμα χρηματικό αντίτιμο». Πολλοί συμμετέχοντες στην παραπάνω διαβούλευση από ναυτιλιακές εταιρίες αναγνωρίζουν ότι ο συγκεκριμένος ορισμός μπορεί να συμπεριλαμβάνει και τη ναύλωση κατά παραχώρηση (bareboat charter).
Πάντως, συγκεκριμένοι συμμετέχοντες εξέφρασαν ανησυχία ότι η έννοια της μίσθωσης, όπως αναφέρεται στο προσχέδιο, μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση σχετικά με το εάν η ναύλωση ανά ταξίδι (voyage charter) και η χρονοναύλωση (time charter) θα θεωρηθούν μίσθωμα, συμβόλαιο παροχής υπηρεσιών ή συνδυασμός τους. Σε γενικές γραμμές, οι συμμετέχοντες από το ναυτιλιακό κλάδο συμφώνησαν ότι η ναύλωση κατά ταξίδι και η χρονοναύλωση θα πρέπει να θεωρούνται συμβόλαια παροχής μεταφορικών υπηρεσιών.
Το IASB και το FASB συζήτησαν τον ορισμό της έννοιας της μίσθωσης αλλά δεν κατέληξαν σε νέες προσωρινές αποφάσεις.
Διάρκεια μίσθωσης
Στο προσχέδιο προτάσεων ορίζεται ως διάρκεια μίσθωσης η «μεγαλύτερη δυνατή διάρκεια, η οποία είναι το πιθανότερο να πραγματοποιηθεί». Τα σχόλια διαφωνούν έντονα με αυτή την πρόταση, καθώς αρκετοί φορείς υποστηρίζουν ότι η επιλογή της ανανέωσης της μίσθωσης δεν αποτελεί υποχρέωση έως ότου ο μισθωτής να ασκήσει το δικαίωμα επιλογής που έχει και ότι η διάρκεια μίσθωσης θα είναι επαχθής αλλά και δαπανηρή στην εφαρμογή της και θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναξιόπιστες εκτιμήσεις για μισθώσεις με πολλαπλές επιλογές ανανέωσης.
Τον Φεβρουάριο του 2011, το IASB και το FASB κατέληξαν στην προσωρινή απόφαση ότι «η διάρκεια μίσθωσης» θα πρέπει να ορίζεται και για το μισθωτή και για τον εκμισθωτή ως η μη- ακυρώσιμη περίοδος για την οποία ο μισθωτής έχει συμβληθεί με τον εκμισθωτή, για τη μίσθωση του υποκείμενου περιουσιακού στοιχείου, μαζί με οποιαδήποτε παράταση ή τερματισμό της μίσθωσης όταν υπάρχει «σημαντικό οικονομικό κίνητρο» για την άσκηση του δικαιώματος παράτασής της ή της άσκησης του δικαιώματος να μην εφαρμόσει το δικαίωμα τερματισμού της μίσθωσης για κάποιο φορέα.
Η προσωρινή απόφαση να συμπεριληφθούν τα δικαιώματα επιλογής ανανέωσης στη διάρκεια της μίσθωσης όταν υφίσταται «σημαντικό οικονομικό κίνητρο» αποτελεί αλλαγή από το προσχέδιο, καθώς εγείρει το θέμα των κριτηρίων για το πότε τα δικαιώματα επιλογής ανανέωσης συμπεριλαμβάνονται στη διάρκεια της μίσθωσης.
Απαιτείται βεβαίως εξάσκηση κρίσης, αλλά οι προσωρινές αποφάσεις ευθυγραμμίζονται περισσότερο με το ΔΛΠ 17 που αφορά τις Μισθώσεις που χρησιμοποιούν το κριτήριο του «εύλογα σίγουρου». Πάντως, η ανάγκη επαναξιολόγησης της διάρκειας μίσθωσης αποτελεί αλλαγή της παρούσας οδηγίας.
Κυμαινόμενα μισθώματα
Το προσχέδιο απαιτεί τη χρήση μιας προσέγγισης αναμενόμενης- βάσει ζυγισμένης πιθανότητας κερδοφορίας, ώστε να υπολογίζονται τα καταβαλλόμενα μισθώματα συμπεριλαμβανομένων των ενδεχόμενων μισθωμάτων, των εναλλακτικών δικαιωμάτων επιβολής ποινών και των εγγυήσεων υπολειμματικών αξιών. Αρκετοί συμμετέχοντες στο σχολιασμό του προσχεδίου διαφώνησαν με αυτή την πρόταση, σημειώνοντας ότι η συγκεκριμένη προσέγγιση θα είναι δαπανηρή στην εφαρμογή της και αναξιόπιστη για τις μακροχρόνιες μισθώσεις.
Τον περασμένο Φεβρουάριο, το IASB και το FASB κατέληξαν στην προσωρινή απόφαση ότι όλα τα καταβαλλόμενα μισθώματα που είναι «εύλογα σίγουρο» ότι θα πληρωθούν, θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στην επιμέτρηση της υποχρέωσης του μισθωτή ότι δύναται να καταβάλει τα μισθώματα και της απαίτησης του εκμισθωτή να εισπράττει τα μισθώματα καθώς και ότι οι συγκεκριμένες εκτιμήσεις θα πρέπει να επαναξιολογούνται σε περίπτωση που υπάρξει κάποια αλλαγή στα γεγονότα και τις συνθήκες.
Οι καταβολές για τα κυμαινόμενα μισθώματα που εξαρτώνται από συντελεστή ή δείκτη ή που στερούνται «εμπορικής ουσίας» θα συμπεριλαμβάνονται, επίσης, στην υποχρέωση του μισθωτή και στις απαιτήσεις του εκμισθωτή.
Οι ναυτιλιακοί φορείς μπορεί να μην έχουν τη δυνατότητα να αγνοήσουν τα ενδεχόμενα μισθώματα, ακόμα και στο απώτερο μέλλον, που θα είναι «εύλογα σίγουρο» ότι θα καταβληθούν από το μισθωτή.
Η αλλαγή στον ορισμό της διάρκειας μίσθωσης που αναφέρθηκε παραπάνω, πιθανότατα θα ανακουφίσει τους φορείς που προβαίνουν σε μισθώσεις που συμπεριλαμβάνουν δικαιώματα επιλογής ανανέωσης και ενδεχόμενα μισθώματα διότι μπορεί να καταλήξει σε μικρότερη διάρκεια από αυτήν που προβλεπόταν στο προσχέδιο.
ΑΠΟ-theseanation.gr