Την πεποίθησή του ότι ένα σημαντικό μας πρόβλημα με την κρουαζιέρα είναι ότι ενώ η πολιτεία μας παραδέχεται τη σημασία της, δεν κάνει τον κόπο να την κατανοήσει και έτσι ρυθμίζει πράγματα που δεν καταλαβαίνει, εκφράζει μιλώντας στη «Ν» ο αντιπρόεδρος κρουαζιέρας του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) και μέλος του δ.σ. του ΣΕΤΕ Ανδρέας Στυλιανόπουλος.
Υποστηρίζετε ότι δεν είμαστε ανταγωνιστικοί στη διεθνή σκηνή της κρουαζιέρας. Γιατί;
«Είναι πολύ μεγάλη συζήτηση αυτή... Θα πω ένα παράδειγμα. Η ανταγωνιστικότητα στον τουρισμό, άρα και στην κρουαζιέρα, δεν είναι μόνο θέμα κόστους ή ποιότητας, γιατί υπάρχουν και στιγμές που γίνεσαι πολύ ανταγωνιστικός λόγω συγκυριών και μόνο. Το 2010 ήταν μια τέτοια συγκυρία για την κρουαζιέρα με τα προβλήματα της Βόρειας Αφρικής, όμως στην ουσία την αφήσαμε να προσπεράσει. Το σύστημά μας δεν αντιλαμβάνεται ότι ο χρόνος που ένα παράθυρο ευκαιρίας είναι ανοικτό είναι πολύ βραχύτερος από τον "πολιτικό" χρόνο που συνήθως καταναλώνει ώσπου να αντιδράσει. Αυτό μας κάνει μια χώρα δύσκαμπτη και καθόλου ελκυστική επιχειρηματικά».
Εχει άμεση σχέση με την καθυστέρηση της πλήρους άρσης του καμποτάζ για τα κρουαζιερόπλοια σημαιών τρίτων χωρών;
«Ο νόμος περί καμποτάζ του 2010 έχει κουράσει πολύ όλους μας. Έγινε μισή δουλειά.... Επικοινωνιακά ήταν μια μεγάλη ευκαιρία να δείξουμε κάτι θετικό σε μια δύσκολη στιγμή της χώρας μας και πάλι απογοητεύσαμε. Το παράθυρο δεν έκλεισε εντελώς, αλλά δεν είναι πια όσο ανοικτό ήταν το 2010, όταν ανακοινώθηκε πανηγυρικά η μεταρρύθμιση. Όλα είναι θέμα timing… Αλλά και η άρση του καμποτάζ για τις κοινοτικές σημαίες με μισή καρδιά δεν έγινε; Δέκα χρόνια μετά και πού είναι η ανάπτυξη του home porting που θα έπρεπε να έχουμε; Αφού όμως ανεχόμαστε την παρενόχληση πλοίων με σημαία Μάλτας γιατί κάποιοι την θεωρούν ευκαιρίας και η Πολιτεία συναινεί με τη σιωπηρή της αδράνεια, εμείς τι να πούμε; Ότι δεν ήξεραν οι αρμόδιοι πόσα πλοία από αυτά που λειτουργούν στη Μεσόγειο έχουν σημαία Μάλτας και ότι εκδιώξαμε προγραμματισμένο home porting θυγατρικής του δεύτερου σε μέγεθος ομίλου στον κόσμο; Αλλά και με τις σημαίες τρίτων χωρών στο πουθενά είμαστε ακόμη. ’νοιξε-κλείσε το υπουργείο Ναυτιλίας, εναλλαγές προσώπων πριν προλάβουν να ξεκαθαρίσουν οι αρμοδιότητες τους... και ο διορθωτικός νόμος για το καμποτάζ ακόμη στο… περίμενε. Πάει το 2013 που λέγαμε, πάει τώρα και το 2014».
Και αν ψηφιστεί άμεσα;
«Και αύριο αν ψηφιστεί, από μόνη της η κατάργηση της σύμβασης δεν αποτελεί άρση του καμποτάζ. Όχι όταν επιβάλλεται κατά κεφαλήν εισφορά σε βάρος μιας μόνο κατηγορίας πλοίων και νοθεύεται κάθε έννοια ελεύθερου ανταγωνισμού. Εφ' όσον επιμένουμε εισπρακτικά, εγώ πρότεινα να μπει ένα πολύ μικρό τέλος σε όλους, ώστε τουλάχιστον να μην κατηγορηθούμε για λανθάνοντα προστατευτισμό. Τώρα αν το δεχτούν αυτό οι εταιρείες είναι άλλο πράγμα, γιατί ειδικά στον Πειραιά οι άκαιρες ανατιμήσεις του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς ΟΛΠ το 2011 μαζί με ένα πρόσθετο κόστος εισφοράς δεν στέκουν καλά από εμπορική άποψη. Η ελκυστικότητα της Αθήνας και κατά συνέπεια του Πειραιά έχει υποβαθμιστεί σε αυτή τη φάση και ορθότερη πολιτική θα ήταν κίνητρα και εκπτώσεις. Να γιατί λέω ότι το σύστημα μας δεν μπορεί να σκεφτεί εμπορικά, ότι δεν καταλαβαίνει τι συνιστά ανταγωνιστικότητα... Με τα καύσιμα να έχουν φτάσει στα ύψη, με την κρίση στις αγορές να πιέζει σε εκπτώσεις ναύλων, εμείς φορτώνουμε και άλλο κόστος όταν οι εταιρείες μετράνε και το τελευταίο σεντ. Αυτή είναι η πραγματικότητα, αλλά τουλάχιστον ευνοούνται τα περιφερειακά αφετηριακά λιμάνια μας και η ανάπτυξη του home porting φαίνεται ότι θα περάσει εκεί στο άμεσο μέλλον. Ας κρατήσουμε την αναπνοή μας να πάνε όλα καλά φέτος το καλοκαίρι στη Ρόδο και το Ηράκλειο...».
Σε λίγες μέρες θα πάτε στη μεγάλη έκθεση κρουαζιέρας του Μαϊάμι. Φέτος, όπως και πέρσι, θα υπάρχει ελληνικό περίπτερο. Ποια είναι η γνώμη σας για τη σχετικά όψιμη προσπάθεια που γίνεται για την προώθηση της χώρας μας στο χώρο αυτό;
«Θεωρώ πολύ θετική την προσπάθεια που κάνουν στην Ενωση Λιμένων Ελλάδος ΕΛΙΜΕ , αλλά σε επίπεδο εθνικής προώθησης λείπει το μήνυμα που θα την απογειώσει. Τα λιμάνια πρέπει να συμμετέχουν στην προσπάθεια ανάπτυξης της κρουαζιέρας, γιατί χωρίς αυτά δεν είναι δυνατή η πρόσβαση στους προορισμούς, αλλά ως εθνική προβολή η προσπάθειά τους θα είναι ξεκάρφωτη όσο δεν υπάρχει εξειδικευμένο τουριστικό μάρκετινγκ για να την πλαισιώσει. Γιατί κανένας στην ΕΛΙΜΕ δεν ξέρει πως αξιολογείται ή πουλιέται ένας προορισμός κρουαζιέρας, δεν είναι αυτός ο ρόλος τους, ούτε και το αντικείμενο τους. Είναι το ίδιο σαν να βάζαμε τα αεροδρόμια μας να κάνουν εθνική πολιτική προώθησης του Ελληνικού Τουρισμού. Όμως ούτε ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού ΕΟΤ ξέρει πώς να πουλήσει στην κρουαζιέρα, γιατί απλούστατα δεν ασχολήθηκε ποτέ με το θέμα και δεν είναι αυτή η δουλειά του. Καλώς ξεκίνησε μια συνεπής συμμετοχή στις εκθέσεις αυτές, αλλά τώρα η προσπάθεια των λιμανιών μας πρέπει να ολοκληρωθεί και να αποκτήσει μια πιο ουσιαστική εμπορική οντότητα. Είναι κάτι που θα μπορούσε να εξεταστεί σοβαρά στα πλαίσια του φορέα μάρκετινγκ που προωθεί ο ΣΕΤΕ, ώστε να καλυφθούν και οι εξειδικευμένες ανάγκες της κρουαζιέρας».
 | Η Royal Caribbean αναμειγνύεται περισσότερο από όλες τις άλλες εταιρείες κρουαζιέρας σε επενδύσεις λιμενικών υποδομών. |
Γνωρίζω ότι η εταιρεία που εκπροσωπείτε, η Royal Caribbean, έχει δείξει ενδιαφέρον να επενδύσει σε υποδομές ελληνικών λιμανιών κρουαζιέρας. Τι μπορείτε να μας πείτε για αυτό;
«Εντάξει, δεν είναι μυστικό, μάλιστα διέρρευσε και στον Τύπο (στη «Ν») ένα μήνυμα ατιπροέδρου της εταιρείας αυτής προς έναν Οργανισμό Ελληνικού Λιμένα, που στη συνέχεια έγινε φεϊγ βολάν. Εν πάση περιπτώσει, η Royal Caribbean αναμειγνύεται περισσότερο από όλες τις άλλες εταιρείες κρουαζιέρας σε επενδύσεις λιμενικών υποδομών και αυτή τη στιγμή συμμετέχει σε διάφορα projects στην Τουρκία. Οπωσδήποτε ενδιαφέρεται για την Ελλάδα, αλλά πρέπει να καταλάβουμε και τη λογική της. Η Royal Caribbean είναι μια κατ' εξοχήν εταιρεία κρουαζιέρας και δεν λειτουργεί σαν κλασικός developer, όπου δηλαδή θα την ενδιέφερε να επενδύσει σε ένα project για να σπεκουλάρει επιχειρηματικά στη δυνητική χρήση άλλων εταιρειών. Εκ πεποιθήσεως επενδύει για να εξασφαλίσει επάρκεια υποδοχής για τα πολύ μεγάλα πλοία της, ένα καλό επίπεδο υπηρεσιών για τους επιβάτες της και προτεραιότητα ελλιμενισμού, ενώ συχνά είναι ικανοποιημένη αν καταφέρει να πάρει τα λεφτά της πίσω σε εύλογο χρόνο. Επιδιώκει πάντα ένα καθαρό τοπίο ώστε να μπει, να κάνει το έργο με τις προδιαγραφές που θέλει, συνήθως με κάποιο τοπικό κατασκευαστή, χωρίς μπελάδες, καθυστερήσεις και επιπλοκές. Όταν στην Ελλάδα θα μπορέσουμε να εγγυηθούμε ένα κατάλληλο περιβάλλον για τέτοιου είδους επενδύσεις, η Royal Caribbean μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στον εκσυγχρονισμό ελληνικών προορισμών κρουαζιέρας με μικρά και μεσαίου μεγέθους έργα, ή και σε μεγαλύτερα joint ventures. Πριν δύο χρόνια, για παράδειγμα, είχε ενδιαφερθεί να επενδύσει σε ένα δεύτερο τελεφερίκ στη Σαντορίνη για να αποσυμφορήσει τις εκεί αποβιβάσεις της, αλλά η κατάσταση ήταν τόσο μπερδεμένη που αποθαρρύνθηκε».
Συνέντευξη στον ΑΝΤΩΝΗ ΤΣΙΜΠΛΑΚΗ - atsimp@naftemporiki.gr
ΠΗΓΗ:naftemporiki.gr
