Ιδιαίτερα ανήσυχοι “καταγράφονται” τουριστικοί φορείς της Β. Ελλάδος, αλλά και επιμελητηριακοί κύκλοι, καθώς τα τεκταινόμενα το τελευταίο διάστημα αναφορικά με την ακτοπλοΐα, εμφανίζονται να περιέρχονται σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τις πολιτικές εξελίξεις και τις αλλαγές προσώπων στο αρμόδιο υπουργείο.
Ο “φόβος” εστιάζει στο γεγονός ότι, υπάρχει ενδεχόμενο να μην συνεχίσουν οι προσπάθειες που είχαν ξεκινήσει πέρσι για την ανάπτυξη ακτοπλοϊκών συνδέσεων άγονων και μη, στο πλαίσιο των συζητήσεων που είχαν ξεκινήσει τότε, για την αναζωογόνηση του τουριστικού ρεύματος που διέρχεται από και προς Θεσσαλονίκη.
Στο σημείο αυτό πρέπει να θυμίσουμε ότι οι παραγωγικές τάξεις της Β. Ελλάδος αλλά και οι τουριστικοί φορείς ήταν εκείνοι που πρώτοι “έβαλαν πλάτη” στην προσπάθεια της παρούσας ηγεσίας του ΟΛΘ να αναπτύξει τόσο την κρουαζιέρα όσο και την ακτοπλοΐα το κεφάλαιο της οποίας αναφορικά με τη Θεσσαλονίκη αποτελεί αντικείμενο εξέτασης της τελευταίας 5ετίας και πλέον.
Στο ίδιο σκηνικό πρέπει να υπενθυμιστεί ότι στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξε σωρεία εγγράφων και επιστολών προς το αρμόδιο υπουργείο τα οποία σημείωναν την αναγκαιότητα ανάπτυξης ακτοπλοϊκών γραμμών με κάθε κόστος στη λογική της ανάπτυξης του τουρισμού.
Όπως σημείωναν κύκλο των παραγωγικών τάξεων τα μηνύματα φέτος για τις τουριστικές ροές δεν είναι τα αναμενόμενα το κόστος των καυσίμων έχει εξακοντιστεί και η ακτοπλοΐα βιώνει μια προφανή κρίση μεγάλο μέρος της οποίας δεν αποδίδεται στους χειρισμούς των εταιρειών αλλά στη πολιτική που ακολούθησε όλα αυτά τα χρόνια το κράτος με προφανή τώρα τα αποτελέσματα.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις η Θεσσαλονίκη φέτος “κινδυνεύει” να μείνει μόνο με τις ελεύσεις των κρουαζιερόπλοιων που έχουν συμφωνηθεί και παρά το γεγονός ότι επίσης λόγω των πολιτικών εξελίξεων το ν/σ για τις ρυθμίσεις στη κρουαζιέρα έχει επίσης κωλυσιεργήσει.
ΠΗΓΗ:theseanation.gr
Ο “φόβος” εστιάζει στο γεγονός ότι, υπάρχει ενδεχόμενο να μην συνεχίσουν οι προσπάθειες που είχαν ξεκινήσει πέρσι για την ανάπτυξη ακτοπλοϊκών συνδέσεων άγονων και μη, στο πλαίσιο των συζητήσεων που είχαν ξεκινήσει τότε, για την αναζωογόνηση του τουριστικού ρεύματος που διέρχεται από και προς Θεσσαλονίκη.
Στο σημείο αυτό πρέπει να θυμίσουμε ότι οι παραγωγικές τάξεις της Β. Ελλάδος αλλά και οι τουριστικοί φορείς ήταν εκείνοι που πρώτοι “έβαλαν πλάτη” στην προσπάθεια της παρούσας ηγεσίας του ΟΛΘ να αναπτύξει τόσο την κρουαζιέρα όσο και την ακτοπλοΐα το κεφάλαιο της οποίας αναφορικά με τη Θεσσαλονίκη αποτελεί αντικείμενο εξέτασης της τελευταίας 5ετίας και πλέον.
Στο ίδιο σκηνικό πρέπει να υπενθυμιστεί ότι στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξε σωρεία εγγράφων και επιστολών προς το αρμόδιο υπουργείο τα οποία σημείωναν την αναγκαιότητα ανάπτυξης ακτοπλοϊκών γραμμών με κάθε κόστος στη λογική της ανάπτυξης του τουρισμού.
Όπως σημείωναν κύκλο των παραγωγικών τάξεων τα μηνύματα φέτος για τις τουριστικές ροές δεν είναι τα αναμενόμενα το κόστος των καυσίμων έχει εξακοντιστεί και η ακτοπλοΐα βιώνει μια προφανή κρίση μεγάλο μέρος της οποίας δεν αποδίδεται στους χειρισμούς των εταιρειών αλλά στη πολιτική που ακολούθησε όλα αυτά τα χρόνια το κράτος με προφανή τώρα τα αποτελέσματα.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις η Θεσσαλονίκη φέτος “κινδυνεύει” να μείνει μόνο με τις ελεύσεις των κρουαζιερόπλοιων που έχουν συμφωνηθεί και παρά το γεγονός ότι επίσης λόγω των πολιτικών εξελίξεων το ν/σ για τις ρυθμίσεις στη κρουαζιέρα έχει επίσης κωλυσιεργήσει.
ΠΗΓΗ:theseanation.gr