Τις απόψεις του απ' τη σκοπιά των εταιρειών -πελατών της λιμενικής βιομηχανίας κατέθεσε νωρίτερα απόψε ο πρόεδρος της Διεθνούς Ναυτικής Ένωσης Ν. Αρβανίτης στο πλαίσιο συζήτησης που έγινε στο περιθώριο παρουσίασης βιβλίου που αναφέρεται στη λιμενική βιομηχανία.
Η Διεθνής Ναυτική Ένωση από καιρού είχε επισημάνει ότι απαιτείται η λιμενική πολιτική που ασκείται να έχει πελατοκεντρικό χαρακτήρα.
Δηλαδή στοιχείου που αποτελεί το κλειδί της ανταγωνιστικότητας.
Ανταγωνιστικότητας που χρησιμοποιούν κατά κύριο λόγο μεγάλα λιμάνι με στόχο την προσέλκυση του μεγαλύτερου αριθμού πελατών αλλά και εμπορευματικών ροών προς όφελος των εσόδων τους αλλά και των οικονομιών που στηρίζουν.
Στην συζήτηση τέθηκαν και θέματα που αφορούσαν τις παραχωρήσεις – ιδιωτικοποιήσεις, τις τάσεις που διαμορφώνονται και σε θεωρητικό αλλά και σε πρακτικό επίπεδο ενώ επιχειρήθηκε να εξηγηθούν μοντέλα που είναι σε εφαρμογή με πλέον πρόσφατο αυτό των επενδύσεων που έχει κάνει η Cosco μέσω της ΣΕΠ ΑΕ στο λιμάνι του Πειραιά.
Ειδικότερα ο κ. Αρβανίτης σημείωσε τα ακόλουθα:
“Αποτελεί πλέον καθολική διαπίστωση ότι τα εμπορικά λιμάνια θα πρέπει σήμερα να παρέχουν σύγχρονες υπηρεσίες για την ταχεία και ομαλή διακίνηση των φορτίων παρέχοντας υψηλή παραγωγικότητα με τα ανάλογα μέσα, μείωση του χρόνου εξυπηρέτησης και παραμονής των πλοίων στους λιμένες, αξιοπιστία, εφαρμογή σύγχρονων τεχνολογικών συστημάτων, ανταγωνιστικά τιμολόγια παροχής υπηρεσιών, σύνδεση με οδικές αρτηρίες και σιδηροδρομικές γραμμές, απλοποίηση των τελωνειακών και λοιπών διατυπώσεων και διαδικασιών, και εφαρμογή ολοκληρωμένων συστημάτων Logistics, και βέβαια η εμπορική τους πολιτική να έχει σαφώς πελατοκεντρικό χαρακτήρα.
Πρώτιστο μέλημα των διοικούντων εμπορικά λιμάνια πρέπει να είναι η πραγμάτωση όλων των ανωτέρω αλλά και ο έγκαιρος προγραμματισμός των κατάλληλων επενδύσεων σε ανθρώπινο δυναμικό και μέσα , ώστε να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις όποιες ανάγκες παρόντος και κυρίως μέλλοντος με στόχο να προσελκύσουν πελάτες (ναυτιλιακές γραμμές) και όγκο διακινουμένων φορτίων.
Επειδή δε όπως είναι γνωστό το όποιο τοπικό φορτίο είναι ανελαστικό, κύριο βάρος πρέπει να δίνεται στη προσέλκυση του διαμετακομιστικού φορτίου του λεγόμενου ελαστικού, πού μπορεί να έχει και προστιθέμενη αξία για τα λιμάνια και τους φορείς που συνεργάζονται με αυτό.
Παρόμοιες υποδομές και εμπορική πολιτική απαιτούνται και για τα λιμάνια και τερματικούς σταθμούς που εξυπηρετούν επιβάτες κυρίως κρουαζιέρας.
Οι αυξημένες ανάγκες του παγκόσμιου εμπορίου (παρ’ όλα τα γνωστά σε όλους προβλήματα της παγκόσμιας αλλά και σε τοπικό επίπεδο οικονομικής συγκυρίας ) και η βελτίωση της τεχνολογίας και της ναυπηγικής επιτρέπουν την κατασκευή πλοίων μαμούθ, που χρειάζονται τις ανάλογες λιμενικές υποδομές.
Το σκηνικό αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς, μέσα σε συνθήκες έντονου ανταγωνισμού και δεν επιτρέπει κανένα εφησυχασμό.
Οι Ναυτιλιακές Εταιρείες (που τα μέλη μας εκπροσωπούν) κυρίως αυτές των τακτικών γραμμών σχεδιάζουν τις κινήσεις τους στο λιμενικό χάρτη, και καταρτίζουν τα δρομολόγια τους ανάλογα. Η επιλογή των hub ports αποτελεί κύριο ζήτημα των σχεδιασμών τους.
Η περιοχή μας έχοντας σημαντικό γεωγραφικό πλεονέκτημα στη Ν.Α. Ευρώπη και όντας μέλος τη Ε.Ε. έπρεπε από μακρού να είχε αναπτύξει τα μεγάλα εμπορικά λιμάνια της και κυρίως του Πειραιά σε hub port πολλών μεγάλων γραμμών, κυρίως μετά την μετατροπή των Οργανισμών Λιμένων Πειραιά και Θεσσαλονίκης σε ΑΕ και την εισαγωγή τους στο ΧΑΑ.
Δυστυχώς όμως χάθηκε πολύτιμος χρόνος λόγω του στενού εναγκαλισμού των Οργανισμών λιμένων με το κράτος και των γνωστών συνδικαλιστικών πρακτικών , που είχαν ως αποτέλεσμα, τον αργό ρυθμό ανάπτυξης και έγκαιρων επενδύσεων.
Το μεγάλο της χώρας λιμάνι ήταν ακριβό για τις υπηρεσίες που παρείχε και ελάχιστα πελατοκεντρικό. Οι απεργίες για διάφορα χρονικά διαστήματα το απαξίωσαν περισσότερο.
Η κατάσταση άρχισε να διαφοροποιείται σημαντικά μετά την ολοκλήρωση της σύμβασης παραχώρησης του Π2 ΣΕΜΠΟ ΙΚΟΝΙΟΥ και την πλήρη λειτουργία της ΣΕΠ Α.Ε. και τις μεγάλες σε έργα υποδομής επενδύσεις, οργάνωσης, τρόπου λειτουργίας από τον νέο πάροχο.
Η Ενωσή μας υποδέχθηκε θετικότατα τη νέα κατάσταση γιατί είχε γνώμονα στη ριζική αλλαγή της λιμενικής βιομηχανίας της χώρας θέτοντας υψηλές προδιαγραφές , και δικαιωθήκαμε πλήρως.
Είναι γεγονός ότι η φήμη του Πειραιά ως εμπορικό λιμάνι αποκαθίσταται και μπαίνει πάλι στους προγραμματισμούς των ναυτιλιακών εταιρειών τακτικών γραμμών.
Η επιτυχία της σύμβασης παραχώρησης του ΣΕΜΠΟ π2 Ικονίου και η αποδοχή της από τους παράγοντες της αγοράς θα πρέπει να γίνει ο φάρος και άλλων αναπτυξιακών έργων.
Δεν πρέπει να μας φοβίζει η πλήρης ιδιωτικοποίηση των φορέων παροχής λιμενικών υπηρεσιών αντίθετα έπρεπε να την είχαμε προχωρήσει πιο έγκαιρα και χωρίς καθυστερήσεις, θέτοντας όμως η πολιτεία τους κατάλληλους κανόνες και ρυθμιστικούς φορείς σε λειτουργία .
Το λεγόμενο Αττικό λιμενικό σύστημα που θα μπορούσε να δώσει οικονομίες κλίμακας και ανάλογη αναπτυξιακή ώθηση (όπως για παράδειγμα ανάπτυξη της Ελευσίνας σε κύριο λιμάνι χύδην φορτίων και του Λαυρίου σε λιμάνι σταθμό κρουαζιέρας κ.α.) δεν έχει καν τεθεί σε συζήτηση .
Η Χώρα μας ιδιαίτερα στις σημερινές οικονομικές συνθήκες έχει ανάγκη από ένα ΣΟΚ αναπτυξιακών έργων με εξωστρέφεια χωρίς τις προκαταλήψεις του παρελθόντος. Η περαιτέρω ανάπτυξη υποδομών λιμένων και logistics στη Χώρα μας είναι ένα βασικό πεδίο πρώτης προτεραιότητας.
Απαιτούνται γρήγοροι ρυθμοί ανάπτυξης χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες. Οι επενδυτές πρέπει να έχουν το κατάλληλο – ευέλικτο και σίγουρο περιβάλλον. Προς τούτο οι θεσμικοί Φορείς της Πολιτείας πρέπει να λάβουν τις δέουσες πρωτοβουλίες άμεσα.
Η Διεθνής Ναυτική Ένωση εκπροσωπώντας τους βασικούς πελάτες των εμπορικών λιμένων, βρίσκεται και θα συνεχίσει να βρίσκεται σε καθημερινή συνεργασία με τους παρόχους λιμενικών υπηρεσιών και όλες τις Αρχές για να στηρίζει αλλά και θα κάνει προτάσεις με γνώμονα όχι μόνο το συμφέρον των μελών της αλλά πρωτίστως την ανάπτυξη των εμπορικών λιμένων σύμφωνα με τις επιταγές των καιρών.
Οι δυνάμεις της πραγματικής οικονομίας (ιδιαίτερα αυτές που εχουν δείξει θετικά δείγματα γραφής) είναι καιρός να αφεθούν να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της ανάπτυξης και οι παράγοντες της πολιτείας να σταθούν αρωγοί χωρίς καθυστερήσεις , οι καιροί δεν περιμένουν, δεν υπάρχει πια πολυτέλεια αναμονής και ατέλειωτων συζητήσεων για μοντέλα γιατί τα πράγματα στον χώρο που δραστηριοποιούμεθα είναι πολύ συγκεκριμένα.
Με αυτές τις σκέψεις, χαιρετίζω την σημερινή εκδήλωση, πιστεύοντας πως θα αποδειχθεί ως εργαλείο προώθησης της επιχειρηματικής δραστηριότητας και θετικής αλλαγής περαιτέρω της λιμενικής βιομηχανίας της χώρας σύμφωνα με τις επιταγές των καιρών, σε μία εποχή μεταβολών σε Εθνικό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο".
Στην εκδήλωση παρέστη και ο Υπεύθυνος του Τομέα Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής για τη Νέα Δημοκρατία κ. Γιάννης Πλακιωτάκης, ο οποίος στην παρέμβαση του σημείωσε τα ακόλουθα:
«Είναι σημαντικό οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι στους σημερινούς δύσκολους καιρούς να συμβάλλουν στην εθνική προσπάθεια για την ανασυγκρότηση και ανασύνταξη της χώρας, με το έργο, τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους.
Ο Κώστας Χλωμούδης μέσα από το βιβλίο του, καταπιάνεται με ένα καίριας σημασίας ζήτημα το οποίο απασχολεί – εδώ και χρόνια- τη διεθνή βιβλιογραφία, την οποία και αξιοποίησε.
Αλλά δεν έμεινε εκεί, καθώς παράλληλα αξιοποιεί τη διδακτική του γνώση και εμπειρία, η οποία χρονολογείται από τις αρχές της δεκαετίας του 90’. Με λιτό και προσιτό τρόπο, ακόμη και για ένα αναγνώστη που δεν είναι μυημένος στη λιμενική πολιτική.
Για αυτό το λόγο το σύγγραμμα του πρέπει να κατέχει μια ξεχωριστή στη βιβλιοθήκη όσων ασχολούνται ή θα ασχοληθούν με το συγκεκριμένο τομέα. Αποτελεί πολύτιμο εργαλείο για ερευνητές, σπουδαστές, επιχειρήσεις. Ακόμη και για έναν πολιτικό, ενώ είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Γιατί δεν είναι δυνατό ή αποδεκτό να είμαστε μια κατεξοχήν ναυτική χώρα και να μην έχουμε ακόμη μια σωστά δομημένη και αποδοτική λιμενική πολιτική. Αποτελεί και αυτό ένα εθνικό παράδοξο.
Θέλω, λοιπόν, να συγχαρώ τον συγγραφέα, επειδή με το βιβλίο του, εμπλουτίζει με χρήσιμες σκέψεις το σχεδιασμό για μια Εθνική Λιμενική Πολιτική και συνεισφέρει στον αναγκαίο δημόσιο διάλογο για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα.
Φίλες και Φίλοι,
Η Ελλάδα σήμερα διανύει μια από τις δυσκολότερες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας της. Συσσωρευμένα λάθη και παραλείψεις δεκαετιών μας έχουν οδηγήσει σε υπέρμετρη οικονομική δυσπραγία σε ένα πολύ σύνθετο, πολυπολικό και εκρηκτικό περιβάλλον.
Ωστόσο η πατρίδα μας μπορεί. Έχουμε όλες τις δυνατότητες, ικανότητες και τα εχέγγυα να κάνουμε την κρίση ευκαιρία, κάνοντας πράξη την πολιτική του Αυτονόητου. Δίνοντας κάθε δυνατή έμφαση στην Ανάπτυξη.
Χωρίς ανάπτυξη δεν πρόκειται να δούμε φως στο τούνελ. Δεν πρόκειται να βγούμε από τη σημερινή οικονομική δυσπραγία και να αντικρύσουμε δυνατοί και προπαντός αξιοπρεπείς την επόμενη ημέρα. Και ο μόνος σίγουρος δρόμος είναι η επένδυση στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, όπως στον Τουρισμό και την Εμπορική Ναυτιλία.
Προς αυτή τη κατεύθυνση η καίρια γεωπολιτική και στρατηγική (από κάθε πλευρά) θέση της Ελλάδας, ανάμεσα σε τρεις ηπείρους, αλλά και η ναυτική της παράδοση μπορούν να αποτελέσουν θεμέλια της προσπάθειας μας. Είναι συγκριτικά πλεονεκτήματα τα οποία πρέπει να αξιοποιήσουμε.
Κυρίες και κύριοι,
Οι προκλήσεις και οι συνθήκες στις οποίες καλείται να ανταποκριθεί σήμερα η Ελλάδα δεν είναι ούτε λίγες ούτε απλές.
Ενδεικτικά, η παγκοσμιοποίηση των εμπορικών συναλλαγών, η «επέλαση» Κίνας, η αύξηση του διεθνούς εμπορίου, οι δομικές αλλαγές στη διάρθρωση και ανάπτυξη των συστημάτων θαλάσσιων μεταφορών, μας «επιβάλλουν» προσεκτικές κινήσεις.
Και η αξιοποίηση των λιμένων, ενός από τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, είναι μία από αυτές.
Θυμίζω πως η Νέα Δημοκρατία προέβη σε στρατηγικής σημασίας κινήσεις στην κατεύθυνση μιας ολοκληρωμένης λιμενικής πολιτικής.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το χρηματοδοτικό πρωτόκολλο μεταξύ του τότε Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, συνολικού ύψους 3 δις. Ευρώ για τη χρηματοδότηση έως του 50% της συνολικής δαπάνης των έργων.
Πρωτόκολλο το οποίο ισχύει μέχρι το 2015, με εξαιρετικά συμφέροντες όρους χρηματοδότησης και 25ετή διάρκεια αποπληρωμής, για βιώσιμα έργα υποδομών και εξοπλισμού στα λιμάνια της χώρας.
Ή η καίριας στρατηγικής και οικονομικής σημασίας, παρά τις έντονες κατηγορίες και λοιδορίες που τότε δεχτήκαμε, Σύμβαση Παραχώρησης ανάμεσα στον Ο.Λ.Π και την Cosco.
Ένα αποδοτικό πρότυπο το οποίο μπορούμε και σήμερα να αξιοποιήσουμε. Γιατί -κακά τα ψέματα- είναι προτιμότερη η παραχώρηση από την εκχώρηση.
Στη βάση αυτών των θετικών επιτευγμάτων η Νέα Δημοκρατία συνεχίζει να προωθεί την Εθνική Πολιτική Λιμένων, που συμπεριλαμβάνει 4 άξονες:
• Πρώτος άξονας: Η αναβάθμιση τον Πειραιά σε Διεθνές Ναυτιλιακό Κέντρο και παράλληλα σε Διεθνές Εμπορευματικό και Διαμετακομιστικό Κόμβο Συνδυασμένων Μεταφορών.
Με την αξιοποίηση σύγχρονων χρηματοοικονομικών μεθόδων, όπως η Σύμβαση Παραχώρησης ανάμεσα σε Ο.Λ.Π-Cosco.
Με την αξιοποίηση νέων εργαλείων, όπως η αυτοχρηματοδότηση, η χρήση του Χρηματοδοτικού Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕΠ 2006) στα προγράμματα Σύμπραξης Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για προσέλκυση επενδυτών, για εκμετάλλευση όλων των πηγών χρηματοδότησης (κλπ) και με την εφαρμογή διεθνών προτύπων ασφαλείας λιμενικών εγκαταστάσεων (ISPS).
Με τη μετεξέλιξη του Πειραιά. σε Μητροπολιτικό Λιμάνι, που θα ενιαιοποιεί και θα συντονίζει τη λειτουργία του Αττικού Λιμενικού Συστήματος, στο οποίο θα συμπεριλαμβάνονται τα Περιφερειακά Λιμάνια της Αττικής: Λαύριο, Ραφήνα και Ελευσίνα.
Τα λιμάνια αυτά από μονομετοχικές εταιρίες του Δημοσίου που είναι σήμερα, με υποτυπώδη τεχνική και διοικητική οργάνωση, με αδυναμία πρόσβασης στην τραπεζική αγορά και με χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες, ενοποιούνται στου παραπάνω κεντρικό φορέα και αποκτούν την κατάλληλη τεχνική, οικονομική και διοικητική οργάνωση, τους απαραίτητους πόρους και την αναγκαία αναπτυξιακή στρατηγική.
Δεύτερος άξονας: H αναβάθμιση του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης σε εμπορική, διαμετακομιστική και τουριστική πύλη των Βαλκανίων καθώς και σε Μητροπολιτικό Λιμάνι της Βορείου Ελλάδος.
Η Νέα Δημοκρατία προωθεί:
-Την παραχώρηση του ΣΕΜΠΟ του Λιμένος Θεσσαλονίκης σε ιδιώτη παγκόσμιο πάροχο λιμενικών υπηρεσιών, με την υποχρέωση αυτός να αναλάβει την κατασκευή υποδομής και την προμήθεια του αναγκαίου μηχανολογικού εξοπλισμού, ώστε η Θεσσαλονίκη να μετεξελιχθεί σε Περιφερειακό Διαμετακομιστικό Κέντρο Συνδυασμένων Μεταφορών.
-Τη μετεξέλιξη του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης σε Μητροπολιτικό Λιμάνι της Βορείου Ελλάδος, που Θα ενιαιοποιεί και Θα συντονίζει, στο πλαίσιο μιας εμπορικής λιμενικής στρατηγικής, τα λιμάνια του Βορειοελλαδικού χώρου (Καβάλα, Αλεξανδρούπολη, Βόλος), αξιοποιώντας την τεχνογνωσία και την επάρκεια, που διαθέτει στον τομέα των τεχνικών έργων, της διοίκησης και των χρηματοοικονομικών ζητημάτων.
• Τρίτος άξονας: Η οργανωτική συνένωση των λιμανιών της Ηγουμενίτσας, των Πατρών και της Κέρκυρας, σε μία ενιαία Ανώνυμη Εταιρία, που θα διαχειρίζεται τη δυτική θαλάσσια πύλη της χώρας.
• Τέταρτος άξονας: Η οργανωτική συνένωση του λιμένος Ηρακλείου με άλλα λιμάνια ολοκληρώνει το παζλ της λιμενικής μας πολιτικής για τα 12 μεγάλα λιμάνια της Ελλάδος.
• Πέμπτος άξονας: Τα ιδιωτικά λιμάνια (πχ Λιμάνι Αστακού) εντάσσονται στο Εθνικό Λιμενικό Σύστημα της χώρας, με στόχο την ευρύτερη ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών.
Κυρίες και Κύριοι,
Σήμερα πάνω από την πατρίδα μας πλανάται ένα πολύ επικίνδυνο φάντασμα. Το φάντασμα της απαισιοδοξίας και του φόβου. Αν αφήσουμε να σκεπάσει τα πάντα θα έχουμε αποδειχθεί κατώτερη της ιστορίας μας, αλλά και των πραγματικών δυνατοτήτων μας.
Για να το διώξουμε πρέπει να δουλέψουμε συλλογικά, υπεύθυνα και αποφασιστικά. Όλοι. Την κρίσιμη στιγμή δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για διαχωρισμούς, ούτε για ιδιοτελείς στοχεύσεις. Την ώρα της κρίσης δεν έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε πως δεν συμβαίνει τίποτα και να θέλουμε να συνεχίσουν τα πράγματα να είναι, όπως πριν.
Αυτό είναι το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε για τους εαυτούς μας και για τα παιδιά μας. Δύναμη είναι να αλλάζεις τα πράγματα και να κινείσαι μπροστά. Δύναμη δεν είναι ούτε η βολική συνήθεια, ούτε η αδράνεια. Δύναμη δεν είναι το «έτσι τα βρήκαμε, έτσι να τ’ αφήσουμε».
Διότι εδώ που τα λέμε, αυτά που βρήκαμε, ουδόλως μας κολακεύουν ως κοινωνία, ως οικονομία, ως πολιτικό σύστημα. Δύναμη είναι η θέληση, η συλλογική θέληση, να αξιοποιήσουμε τη θάλασσα, τα λιμάνια μας, τη ναυτιλία μας, τη ναυτοσύνη των Ελλήνων για να βγούμε ξανά στον αφρό.
Εγώ αυτό «το βουλιάζουμε», ούτε το κατάλαβα, ούτε το καταλαβαίνω. Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται. Και εμείς οι Έλληνες θέλουμε να λέμε πως είμαστε καλοί καπετάνιοι. Είναι ώρα να το αποδείξουμε όλοι μαζί».
ΠΗΓΗ:theseanation.gr
Η Διεθνής Ναυτική Ένωση από καιρού είχε επισημάνει ότι απαιτείται η λιμενική πολιτική που ασκείται να έχει πελατοκεντρικό χαρακτήρα.
Δηλαδή στοιχείου που αποτελεί το κλειδί της ανταγωνιστικότητας.
Ανταγωνιστικότητας που χρησιμοποιούν κατά κύριο λόγο μεγάλα λιμάνι με στόχο την προσέλκυση του μεγαλύτερου αριθμού πελατών αλλά και εμπορευματικών ροών προς όφελος των εσόδων τους αλλά και των οικονομιών που στηρίζουν.
Στην συζήτηση τέθηκαν και θέματα που αφορούσαν τις παραχωρήσεις – ιδιωτικοποιήσεις, τις τάσεις που διαμορφώνονται και σε θεωρητικό αλλά και σε πρακτικό επίπεδο ενώ επιχειρήθηκε να εξηγηθούν μοντέλα που είναι σε εφαρμογή με πλέον πρόσφατο αυτό των επενδύσεων που έχει κάνει η Cosco μέσω της ΣΕΠ ΑΕ στο λιμάνι του Πειραιά.
Ειδικότερα ο κ. Αρβανίτης σημείωσε τα ακόλουθα:
“Αποτελεί πλέον καθολική διαπίστωση ότι τα εμπορικά λιμάνια θα πρέπει σήμερα να παρέχουν σύγχρονες υπηρεσίες για την ταχεία και ομαλή διακίνηση των φορτίων παρέχοντας υψηλή παραγωγικότητα με τα ανάλογα μέσα, μείωση του χρόνου εξυπηρέτησης και παραμονής των πλοίων στους λιμένες, αξιοπιστία, εφαρμογή σύγχρονων τεχνολογικών συστημάτων, ανταγωνιστικά τιμολόγια παροχής υπηρεσιών, σύνδεση με οδικές αρτηρίες και σιδηροδρομικές γραμμές, απλοποίηση των τελωνειακών και λοιπών διατυπώσεων και διαδικασιών, και εφαρμογή ολοκληρωμένων συστημάτων Logistics, και βέβαια η εμπορική τους πολιτική να έχει σαφώς πελατοκεντρικό χαρακτήρα.
Πρώτιστο μέλημα των διοικούντων εμπορικά λιμάνια πρέπει να είναι η πραγμάτωση όλων των ανωτέρω αλλά και ο έγκαιρος προγραμματισμός των κατάλληλων επενδύσεων σε ανθρώπινο δυναμικό και μέσα , ώστε να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις όποιες ανάγκες παρόντος και κυρίως μέλλοντος με στόχο να προσελκύσουν πελάτες (ναυτιλιακές γραμμές) και όγκο διακινουμένων φορτίων.
Επειδή δε όπως είναι γνωστό το όποιο τοπικό φορτίο είναι ανελαστικό, κύριο βάρος πρέπει να δίνεται στη προσέλκυση του διαμετακομιστικού φορτίου του λεγόμενου ελαστικού, πού μπορεί να έχει και προστιθέμενη αξία για τα λιμάνια και τους φορείς που συνεργάζονται με αυτό.
Παρόμοιες υποδομές και εμπορική πολιτική απαιτούνται και για τα λιμάνια και τερματικούς σταθμούς που εξυπηρετούν επιβάτες κυρίως κρουαζιέρας.
Οι αυξημένες ανάγκες του παγκόσμιου εμπορίου (παρ’ όλα τα γνωστά σε όλους προβλήματα της παγκόσμιας αλλά και σε τοπικό επίπεδο οικονομικής συγκυρίας ) και η βελτίωση της τεχνολογίας και της ναυπηγικής επιτρέπουν την κατασκευή πλοίων μαμούθ, που χρειάζονται τις ανάλογες λιμενικές υποδομές.
Το σκηνικό αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς, μέσα σε συνθήκες έντονου ανταγωνισμού και δεν επιτρέπει κανένα εφησυχασμό.
Οι Ναυτιλιακές Εταιρείες (που τα μέλη μας εκπροσωπούν) κυρίως αυτές των τακτικών γραμμών σχεδιάζουν τις κινήσεις τους στο λιμενικό χάρτη, και καταρτίζουν τα δρομολόγια τους ανάλογα. Η επιλογή των hub ports αποτελεί κύριο ζήτημα των σχεδιασμών τους.
Η περιοχή μας έχοντας σημαντικό γεωγραφικό πλεονέκτημα στη Ν.Α. Ευρώπη και όντας μέλος τη Ε.Ε. έπρεπε από μακρού να είχε αναπτύξει τα μεγάλα εμπορικά λιμάνια της και κυρίως του Πειραιά σε hub port πολλών μεγάλων γραμμών, κυρίως μετά την μετατροπή των Οργανισμών Λιμένων Πειραιά και Θεσσαλονίκης σε ΑΕ και την εισαγωγή τους στο ΧΑΑ.
Δυστυχώς όμως χάθηκε πολύτιμος χρόνος λόγω του στενού εναγκαλισμού των Οργανισμών λιμένων με το κράτος και των γνωστών συνδικαλιστικών πρακτικών , που είχαν ως αποτέλεσμα, τον αργό ρυθμό ανάπτυξης και έγκαιρων επενδύσεων.
Το μεγάλο της χώρας λιμάνι ήταν ακριβό για τις υπηρεσίες που παρείχε και ελάχιστα πελατοκεντρικό. Οι απεργίες για διάφορα χρονικά διαστήματα το απαξίωσαν περισσότερο.
Η κατάσταση άρχισε να διαφοροποιείται σημαντικά μετά την ολοκλήρωση της σύμβασης παραχώρησης του Π2 ΣΕΜΠΟ ΙΚΟΝΙΟΥ και την πλήρη λειτουργία της ΣΕΠ Α.Ε. και τις μεγάλες σε έργα υποδομής επενδύσεις, οργάνωσης, τρόπου λειτουργίας από τον νέο πάροχο.
Η Ενωσή μας υποδέχθηκε θετικότατα τη νέα κατάσταση γιατί είχε γνώμονα στη ριζική αλλαγή της λιμενικής βιομηχανίας της χώρας θέτοντας υψηλές προδιαγραφές , και δικαιωθήκαμε πλήρως.
Είναι γεγονός ότι η φήμη του Πειραιά ως εμπορικό λιμάνι αποκαθίσταται και μπαίνει πάλι στους προγραμματισμούς των ναυτιλιακών εταιρειών τακτικών γραμμών.
Η επιτυχία της σύμβασης παραχώρησης του ΣΕΜΠΟ π2 Ικονίου και η αποδοχή της από τους παράγοντες της αγοράς θα πρέπει να γίνει ο φάρος και άλλων αναπτυξιακών έργων.
Δεν πρέπει να μας φοβίζει η πλήρης ιδιωτικοποίηση των φορέων παροχής λιμενικών υπηρεσιών αντίθετα έπρεπε να την είχαμε προχωρήσει πιο έγκαιρα και χωρίς καθυστερήσεις, θέτοντας όμως η πολιτεία τους κατάλληλους κανόνες και ρυθμιστικούς φορείς σε λειτουργία .
Το λεγόμενο Αττικό λιμενικό σύστημα που θα μπορούσε να δώσει οικονομίες κλίμακας και ανάλογη αναπτυξιακή ώθηση (όπως για παράδειγμα ανάπτυξη της Ελευσίνας σε κύριο λιμάνι χύδην φορτίων και του Λαυρίου σε λιμάνι σταθμό κρουαζιέρας κ.α.) δεν έχει καν τεθεί σε συζήτηση .
Η Χώρα μας ιδιαίτερα στις σημερινές οικονομικές συνθήκες έχει ανάγκη από ένα ΣΟΚ αναπτυξιακών έργων με εξωστρέφεια χωρίς τις προκαταλήψεις του παρελθόντος. Η περαιτέρω ανάπτυξη υποδομών λιμένων και logistics στη Χώρα μας είναι ένα βασικό πεδίο πρώτης προτεραιότητας.
Απαιτούνται γρήγοροι ρυθμοί ανάπτυξης χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες. Οι επενδυτές πρέπει να έχουν το κατάλληλο – ευέλικτο και σίγουρο περιβάλλον. Προς τούτο οι θεσμικοί Φορείς της Πολιτείας πρέπει να λάβουν τις δέουσες πρωτοβουλίες άμεσα.
Η Διεθνής Ναυτική Ένωση εκπροσωπώντας τους βασικούς πελάτες των εμπορικών λιμένων, βρίσκεται και θα συνεχίσει να βρίσκεται σε καθημερινή συνεργασία με τους παρόχους λιμενικών υπηρεσιών και όλες τις Αρχές για να στηρίζει αλλά και θα κάνει προτάσεις με γνώμονα όχι μόνο το συμφέρον των μελών της αλλά πρωτίστως την ανάπτυξη των εμπορικών λιμένων σύμφωνα με τις επιταγές των καιρών.
Οι δυνάμεις της πραγματικής οικονομίας (ιδιαίτερα αυτές που εχουν δείξει θετικά δείγματα γραφής) είναι καιρός να αφεθούν να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της ανάπτυξης και οι παράγοντες της πολιτείας να σταθούν αρωγοί χωρίς καθυστερήσεις , οι καιροί δεν περιμένουν, δεν υπάρχει πια πολυτέλεια αναμονής και ατέλειωτων συζητήσεων για μοντέλα γιατί τα πράγματα στον χώρο που δραστηριοποιούμεθα είναι πολύ συγκεκριμένα.
Με αυτές τις σκέψεις, χαιρετίζω την σημερινή εκδήλωση, πιστεύοντας πως θα αποδειχθεί ως εργαλείο προώθησης της επιχειρηματικής δραστηριότητας και θετικής αλλαγής περαιτέρω της λιμενικής βιομηχανίας της χώρας σύμφωνα με τις επιταγές των καιρών, σε μία εποχή μεταβολών σε Εθνικό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο".
Στην εκδήλωση παρέστη και ο Υπεύθυνος του Τομέα Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής για τη Νέα Δημοκρατία κ. Γιάννης Πλακιωτάκης, ο οποίος στην παρέμβαση του σημείωσε τα ακόλουθα:
«Είναι σημαντικό οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι στους σημερινούς δύσκολους καιρούς να συμβάλλουν στην εθνική προσπάθεια για την ανασυγκρότηση και ανασύνταξη της χώρας, με το έργο, τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους.
Ο Κώστας Χλωμούδης μέσα από το βιβλίο του, καταπιάνεται με ένα καίριας σημασίας ζήτημα το οποίο απασχολεί – εδώ και χρόνια- τη διεθνή βιβλιογραφία, την οποία και αξιοποίησε.
Αλλά δεν έμεινε εκεί, καθώς παράλληλα αξιοποιεί τη διδακτική του γνώση και εμπειρία, η οποία χρονολογείται από τις αρχές της δεκαετίας του 90’. Με λιτό και προσιτό τρόπο, ακόμη και για ένα αναγνώστη που δεν είναι μυημένος στη λιμενική πολιτική.
Για αυτό το λόγο το σύγγραμμα του πρέπει να κατέχει μια ξεχωριστή στη βιβλιοθήκη όσων ασχολούνται ή θα ασχοληθούν με το συγκεκριμένο τομέα. Αποτελεί πολύτιμο εργαλείο για ερευνητές, σπουδαστές, επιχειρήσεις. Ακόμη και για έναν πολιτικό, ενώ είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Γιατί δεν είναι δυνατό ή αποδεκτό να είμαστε μια κατεξοχήν ναυτική χώρα και να μην έχουμε ακόμη μια σωστά δομημένη και αποδοτική λιμενική πολιτική. Αποτελεί και αυτό ένα εθνικό παράδοξο.
Θέλω, λοιπόν, να συγχαρώ τον συγγραφέα, επειδή με το βιβλίο του, εμπλουτίζει με χρήσιμες σκέψεις το σχεδιασμό για μια Εθνική Λιμενική Πολιτική και συνεισφέρει στον αναγκαίο δημόσιο διάλογο για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα.
Φίλες και Φίλοι,
Η Ελλάδα σήμερα διανύει μια από τις δυσκολότερες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας της. Συσσωρευμένα λάθη και παραλείψεις δεκαετιών μας έχουν οδηγήσει σε υπέρμετρη οικονομική δυσπραγία σε ένα πολύ σύνθετο, πολυπολικό και εκρηκτικό περιβάλλον.
Ωστόσο η πατρίδα μας μπορεί. Έχουμε όλες τις δυνατότητες, ικανότητες και τα εχέγγυα να κάνουμε την κρίση ευκαιρία, κάνοντας πράξη την πολιτική του Αυτονόητου. Δίνοντας κάθε δυνατή έμφαση στην Ανάπτυξη.
Χωρίς ανάπτυξη δεν πρόκειται να δούμε φως στο τούνελ. Δεν πρόκειται να βγούμε από τη σημερινή οικονομική δυσπραγία και να αντικρύσουμε δυνατοί και προπαντός αξιοπρεπείς την επόμενη ημέρα. Και ο μόνος σίγουρος δρόμος είναι η επένδυση στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, όπως στον Τουρισμό και την Εμπορική Ναυτιλία.
Προς αυτή τη κατεύθυνση η καίρια γεωπολιτική και στρατηγική (από κάθε πλευρά) θέση της Ελλάδας, ανάμεσα σε τρεις ηπείρους, αλλά και η ναυτική της παράδοση μπορούν να αποτελέσουν θεμέλια της προσπάθειας μας. Είναι συγκριτικά πλεονεκτήματα τα οποία πρέπει να αξιοποιήσουμε.
Κυρίες και κύριοι,
Οι προκλήσεις και οι συνθήκες στις οποίες καλείται να ανταποκριθεί σήμερα η Ελλάδα δεν είναι ούτε λίγες ούτε απλές.
Ενδεικτικά, η παγκοσμιοποίηση των εμπορικών συναλλαγών, η «επέλαση» Κίνας, η αύξηση του διεθνούς εμπορίου, οι δομικές αλλαγές στη διάρθρωση και ανάπτυξη των συστημάτων θαλάσσιων μεταφορών, μας «επιβάλλουν» προσεκτικές κινήσεις.
Και η αξιοποίηση των λιμένων, ενός από τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, είναι μία από αυτές.
Θυμίζω πως η Νέα Δημοκρατία προέβη σε στρατηγικής σημασίας κινήσεις στην κατεύθυνση μιας ολοκληρωμένης λιμενικής πολιτικής.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το χρηματοδοτικό πρωτόκολλο μεταξύ του τότε Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, συνολικού ύψους 3 δις. Ευρώ για τη χρηματοδότηση έως του 50% της συνολικής δαπάνης των έργων.
Πρωτόκολλο το οποίο ισχύει μέχρι το 2015, με εξαιρετικά συμφέροντες όρους χρηματοδότησης και 25ετή διάρκεια αποπληρωμής, για βιώσιμα έργα υποδομών και εξοπλισμού στα λιμάνια της χώρας.
Ή η καίριας στρατηγικής και οικονομικής σημασίας, παρά τις έντονες κατηγορίες και λοιδορίες που τότε δεχτήκαμε, Σύμβαση Παραχώρησης ανάμεσα στον Ο.Λ.Π και την Cosco.
Ένα αποδοτικό πρότυπο το οποίο μπορούμε και σήμερα να αξιοποιήσουμε. Γιατί -κακά τα ψέματα- είναι προτιμότερη η παραχώρηση από την εκχώρηση.
Στη βάση αυτών των θετικών επιτευγμάτων η Νέα Δημοκρατία συνεχίζει να προωθεί την Εθνική Πολιτική Λιμένων, που συμπεριλαμβάνει 4 άξονες:
• Πρώτος άξονας: Η αναβάθμιση τον Πειραιά σε Διεθνές Ναυτιλιακό Κέντρο και παράλληλα σε Διεθνές Εμπορευματικό και Διαμετακομιστικό Κόμβο Συνδυασμένων Μεταφορών.
Με την αξιοποίηση σύγχρονων χρηματοοικονομικών μεθόδων, όπως η Σύμβαση Παραχώρησης ανάμεσα σε Ο.Λ.Π-Cosco.
Με την αξιοποίηση νέων εργαλείων, όπως η αυτοχρηματοδότηση, η χρήση του Χρηματοδοτικού Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕΠ 2006) στα προγράμματα Σύμπραξης Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για προσέλκυση επενδυτών, για εκμετάλλευση όλων των πηγών χρηματοδότησης (κλπ) και με την εφαρμογή διεθνών προτύπων ασφαλείας λιμενικών εγκαταστάσεων (ISPS).
Με τη μετεξέλιξη του Πειραιά. σε Μητροπολιτικό Λιμάνι, που θα ενιαιοποιεί και θα συντονίζει τη λειτουργία του Αττικού Λιμενικού Συστήματος, στο οποίο θα συμπεριλαμβάνονται τα Περιφερειακά Λιμάνια της Αττικής: Λαύριο, Ραφήνα και Ελευσίνα.
Τα λιμάνια αυτά από μονομετοχικές εταιρίες του Δημοσίου που είναι σήμερα, με υποτυπώδη τεχνική και διοικητική οργάνωση, με αδυναμία πρόσβασης στην τραπεζική αγορά και με χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες, ενοποιούνται στου παραπάνω κεντρικό φορέα και αποκτούν την κατάλληλη τεχνική, οικονομική και διοικητική οργάνωση, τους απαραίτητους πόρους και την αναγκαία αναπτυξιακή στρατηγική.
Δεύτερος άξονας: H αναβάθμιση του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης σε εμπορική, διαμετακομιστική και τουριστική πύλη των Βαλκανίων καθώς και σε Μητροπολιτικό Λιμάνι της Βορείου Ελλάδος.
Η Νέα Δημοκρατία προωθεί:
-Την παραχώρηση του ΣΕΜΠΟ του Λιμένος Θεσσαλονίκης σε ιδιώτη παγκόσμιο πάροχο λιμενικών υπηρεσιών, με την υποχρέωση αυτός να αναλάβει την κατασκευή υποδομής και την προμήθεια του αναγκαίου μηχανολογικού εξοπλισμού, ώστε η Θεσσαλονίκη να μετεξελιχθεί σε Περιφερειακό Διαμετακομιστικό Κέντρο Συνδυασμένων Μεταφορών.
-Τη μετεξέλιξη του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης σε Μητροπολιτικό Λιμάνι της Βορείου Ελλάδος, που Θα ενιαιοποιεί και Θα συντονίζει, στο πλαίσιο μιας εμπορικής λιμενικής στρατηγικής, τα λιμάνια του Βορειοελλαδικού χώρου (Καβάλα, Αλεξανδρούπολη, Βόλος), αξιοποιώντας την τεχνογνωσία και την επάρκεια, που διαθέτει στον τομέα των τεχνικών έργων, της διοίκησης και των χρηματοοικονομικών ζητημάτων.
• Τρίτος άξονας: Η οργανωτική συνένωση των λιμανιών της Ηγουμενίτσας, των Πατρών και της Κέρκυρας, σε μία ενιαία Ανώνυμη Εταιρία, που θα διαχειρίζεται τη δυτική θαλάσσια πύλη της χώρας.
• Τέταρτος άξονας: Η οργανωτική συνένωση του λιμένος Ηρακλείου με άλλα λιμάνια ολοκληρώνει το παζλ της λιμενικής μας πολιτικής για τα 12 μεγάλα λιμάνια της Ελλάδος.
• Πέμπτος άξονας: Τα ιδιωτικά λιμάνια (πχ Λιμάνι Αστακού) εντάσσονται στο Εθνικό Λιμενικό Σύστημα της χώρας, με στόχο την ευρύτερη ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών.
Κυρίες και Κύριοι,
Σήμερα πάνω από την πατρίδα μας πλανάται ένα πολύ επικίνδυνο φάντασμα. Το φάντασμα της απαισιοδοξίας και του φόβου. Αν αφήσουμε να σκεπάσει τα πάντα θα έχουμε αποδειχθεί κατώτερη της ιστορίας μας, αλλά και των πραγματικών δυνατοτήτων μας.
Για να το διώξουμε πρέπει να δουλέψουμε συλλογικά, υπεύθυνα και αποφασιστικά. Όλοι. Την κρίσιμη στιγμή δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για διαχωρισμούς, ούτε για ιδιοτελείς στοχεύσεις. Την ώρα της κρίσης δεν έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε πως δεν συμβαίνει τίποτα και να θέλουμε να συνεχίσουν τα πράγματα να είναι, όπως πριν.
Αυτό είναι το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε για τους εαυτούς μας και για τα παιδιά μας. Δύναμη είναι να αλλάζεις τα πράγματα και να κινείσαι μπροστά. Δύναμη δεν είναι ούτε η βολική συνήθεια, ούτε η αδράνεια. Δύναμη δεν είναι το «έτσι τα βρήκαμε, έτσι να τ’ αφήσουμε».
Διότι εδώ που τα λέμε, αυτά που βρήκαμε, ουδόλως μας κολακεύουν ως κοινωνία, ως οικονομία, ως πολιτικό σύστημα. Δύναμη είναι η θέληση, η συλλογική θέληση, να αξιοποιήσουμε τη θάλασσα, τα λιμάνια μας, τη ναυτιλία μας, τη ναυτοσύνη των Ελλήνων για να βγούμε ξανά στον αφρό.
Εγώ αυτό «το βουλιάζουμε», ούτε το κατάλαβα, ούτε το καταλαβαίνω. Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται. Και εμείς οι Έλληνες θέλουμε να λέμε πως είμαστε καλοί καπετάνιοι. Είναι ώρα να το αποδείξουμε όλοι μαζί».
ΠΗΓΗ:theseanation.gr