Είδηση που επανα –πυροδότησε τα σενάρια για την τύχη των στρατηγικής σημασίας λιμένων με πρωταγωνιστές τους ΟΛΠ και ΟΛΘ που είναι εισηγμένες στο ΧΑΑ αλλά και εκείνα για τους λιμενικούς άξονες που το προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα υπό τον ίδιο πρωθυπουργό είχε αναφέρει ως «λιμενικό Καλλικράτη».
Κατά τα σενάρια αλλά και τους σχολιασμούς κύκλων των παραγωγικών τάξεων το σενάριο των λιμενικών αξόνων μάλλον στην παρούσα φάση «δεν παίζει» καθώς η πιέσεις της αγοράς έχουν ρίξει ως γνωστόν τις αξίες γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα αρχικά η κυβέρνηση να «φρενάρει» τις ιδιωτικοποιήσεις που ζητούσε η τρόικα και στις οποίες είχαν «λάβει θέσεις» και τα λιμάνια.
Ωστόσο η εικόνα του ταμπλό μάλλον οδηγεί εκ των πραγμάτων στη θέση για μία ακόμη αφορά στο «χρονοντούλαπο» τους λιμενικούς άξονες και τις συνενώσεις λιμένων, που ως γνωστόν εξετάζονται διαρκώς από τη δεκαετία του 80 και εντεύθεν, υπό το κράτος της λογικής της «πρόσθεσης» μέσω της οποίας αποδεικνύεται ότι θα «έφευγαν τρία στην τιμή του ενός…».
Πάντα κατά τα σενάρια η συζήτηση περιορίζεται στις υπεραξίες και την επιχειρησιακή δομή του κάθε λιμένα χωριστά και όχι ως συνόλου καθώς τα δύο αυτά στοιχεία στην ουσία του πράγματος παρέχουν την ευχέρεια στα καθ ύλη συναρμόδια υπουργεία να διαπραγματευτούν καλυτέρους όρους με τους εν δυνάμει επενδυτές του συγκεκριμένου τομέα.
Όλα αυτά πάντα κατά τα σενάρια για ένα τομέα η ουσιαστική σημασία και συνεισφορά του οποίου στην εθνική οικονομία είναι γνωστή μόνο στους παροικούντες… την ακτή Μιαούλη.
ΑΠΟ-theseanation.gr
