Μείωση δαπανών για άγονες γραμμές κατά περίπου 10% προβλέπει ο προϋπολογισμός του υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου για το 2013.
Οι δαπάνες αναμένεται να μειωθούν στα επίπεδα των 78 εκατ. ευρώ από 85 εκατ. ευρώ περίπου που ήταν το 2012, ενώ παράλληλα ανοικτό παραμένει το θέμα της συμφωνίας με το τεχνικό κλιμάκιο της τρόικας για το περιεχόμενο του «τρίτου μνημονίου» που αφορά το υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου.
Οι συζητήσεις αφορούν τρεις βασικούς τομείς της δραστηριότητας του υπουργείου. Τη λιμενική πολιτική, την ακτοπλοΐα και τις εργασιακές σχέσεις στα πλοία και τα λιμάνια.
Εναλλακτικά και πώληση μετοχών
Σε ό,τι αφορά τη λιμενική πολιτική οι πληροφορίες αναφέρουν ότι μετά από ένα μήνα διαπραγματεύσεων φαίνεται ότι οι τροϊκανοί αποδέχθηκαν κατ' αρχήν το μοντέλο των παραχωρήσεων, όπως άλλωστε αυτό έχει υλοποιηθεί μέχρι τώρα στο λιμάνι του Πειραιά και σε διάφορες μαρίνες. Όμως στο έγγραφο που θα υπογραφεί επιζητούν, έστω και ως εναλλακτική ή κατ' άλλους συμπληρωματική να υπάρχει και η επιλογή της πώλησης μετοχών παρά το γεγονός ότι απαγορεύεται η πώληση γης (αιγιαλού) που ανήκει στο Δημόσιο.
Πάντως είτε επιλεγεί το μοντέλο της παραχώρησης είτε αυτό της πώλησης, ενδέχεται η πρόοδος του σχεδίου να καθυστερήσει σημαντικά, λόγω της εμπλοκής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε ΟΛΠ και ΟΛΘ όπως αποκάλυψε η «Ν», ενώ ειδικότερα στην περίπτωση της πώλησης τίθεται και θέμα αποτίμησης. Σε κάθε περίπτωση όποια στρατηγική και εάν επιλεγεί, εκτός των άλλων θα πρέπει να αντιμετωπισθεί το ακανθώδες θέμα των εργαζομένων στα λιμάνια και πιο συγκεκριμένα το ποιοι και κάτω από ποιες συνθήκες θα συνεχίσουν να εργάζονται σε αυτά.
Αλλαγή πλεύσης για την ακτοπλοΐα
Σε ό,τι αφορά την ακτοπλοΐα, αρχικά η τρόικα προσήλθε στις διαπραγματεύσεις ζητώντας την πλήρη απελευθέρωση του κλάδου, με την κατάργηση της υποχρεωτικής 10μηνης δρομολόγησης των πλοίων, επικαλούμενη μία διευρυμένη ερμηνεία των θέσεων των ακτοπλοϊκών επιχειρήσεων. Γρήγορα όμως συνειδητοποίησε ότι μία τέτοια προσέγγιση θα οδηγούσε σε σημαντική επιβάρυνση του προϋπολογισμού για τις επιδοτήσεις των άγονων γραμμών, καθώς ειδικά το χειμώνα πολλές γραμμές θα έμεναν ακάλυπτες.
Από την άλλη πλευρά κανείς δεν αμφισβητεί την αναγκαιότητα εισαγωγής μίας περαιτέρω ευελιξίας στο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο δρομολόγησης των πλοίων. Σε αυτό το σημείο εστιάζεται τώρα η διαπραγμάτευση μεταξύ των δύο πλευρών.
Θα πρέπει, πάντως, να σημειωθεί ότι πολύ πρόσφατα η ευρωπαϊκή επιτροπή απεδέχθη ότι το θεσμικό πλαίσιο βάσει του οποίου λειτουργεί η ακτοπλοΐα είναι συμβατό με τον κοινοτικό κανονισμό 3577 του 1992 και για το λόγο αυτό άλλωστε έθεσε στο αρχείο την υπόθεση της αιτιολογημένης γνώμης. Η εξέλιξη αυτή είναι εκ των πραγμάτων ένα δυνατό επιχείρημα της ελληνικής πλευράς στις διαπραγματεύσεις, χωρίς βέβαια να παραγνωρίζεται ότι κάτι πρέπει να αλλάξει σε ό,τι αφορά ειδικά το καθεστώς δρομολόγησης των πλοίων.
Πάντως και ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου, Κωστής Μουσουρούλης έχει αναφερθεί στην αναγκαιότητα κάποιων προσαρμογών στο καθεστώς δρομολόγησης των πλοίων.
«Οσα ισχύουν και στη στεριά»
Σε ό,τι αφορά τη ναυτεργασία η τρόικα επιμένει για προσαρμογή των εργασιακών σχέσεων σε όσα ισχύουν και στη στεριά. Σημειώνεται ότι στη χώρα μας το δίκαιο σε ό,τι αφορά τις συλλογικές συμβάσεις των ναυτικών διέπονται από τους νόμους 3276 του 1944 και 304 του 1947, καθώς το ναυτικό επάγγελμα είναι ιδιαίτερης σημασίας για τη χώρα μας η οποία έχει τη μεγαλύτερη ναυτιλία του κόσμου.
Αποτέλεσμα αυτών είναι να εξαιρεθούν οι ναυτικοί από τις ρυθμίσεις που ευνοούν τις επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις εργασίας.
Μάλιστα, η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία (ΠΝΟ) από την πλευρά της έχει προγραμματίσει σειράς επαφών με εφοπλιστικές εταιρείες της ακτοπλοΐας τις αμέσως επόμενες ημέρες, προκειμένου να υπάρξει μια εφ΄όλης της ύλης συζήτηση για τα προβλήματα του κλάδου (όροι εργασίας και αμοιβής, οργανικές συνθέσεις, δεκάμηνη απασχόληση, κ.λπ.), με τελικό ορίζοντα και στόχο την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας των πληρωμάτων στο χώρο της ακτοπλοΐας.
Πηγή:naftemporiki.gr
