Η έκθεση κάλυψε την εξαετία 2000-2006, εξετάζοντας 27 έργα σε Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία και Ελλάδα.
Ουσιαστικά τα έργα αυτά αντιπροσωπεύουν το 85% της υποστήριξης των διαρθρωτικών ταμείων και δη των προϋπολογισμών που δαπανήθηκαν για την ανάπτυξη λιμενικών υποδομών την εν λόγω περίοδο.
Η κριτική στέκεται στο γεγονός ότι ορισμένες κατασκευές δεν έχουν ολοκληρωθεί, άλλες δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ενώ αρκετές είναι και εκείνες που θα χρειαστούν και άλλες επενδύσεις προκειμένου να καταστούν λειτουργικές.
Η E.C.A. κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι καμία από τις ελεγμένες περιοχές και χώρες δεν είχαν ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο ανάπτυξης των λιμένων και καμία εκτίμηση των αναγκών, δεν είχε πραγματοποιηθεί.
Επιπλέον, οι διοικητικές διαδικασίες στα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη βρέθηκαν να είναι χρονοβόρες και μερικές φορές οδηγούσαν σε καθυστερήσεις και πρόσθετες δαπάνες.
Από την άλλη πλευρά, δόθηκε ελάχιστη προσοχή δόθηκε στην παρακολούθηση και εποπτεία των αποτελεσμάτων του έργου.
Eπισπροθετως “κατηγόρησε” την Επιτροπή ότι δεν αποκαθιστά τις αδυναμίες του σχεδίου και ότι δεν παρέχει επαρκή καθοδήγηση για τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση των δαπανών.
Όπως δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας Λιμένων της ESPO, Patrick Verhoeven “Η έκθεση αποδεικνύει γιατί είναι αναγκαίο να έρθει, τουλάχιστον ένα μέρος του προϋπολογισμού του Ταμείου Συνοχής για τις μεταφορές, υπό τον έλεγχο της Ευρωπαικής Σύνδεσης.
Αυτό θα βοηθήσει να εξασφαλιστεί ότι οι προτεραιότητες στο πλαίσιο του Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών,πληρούνται πραγματικά”.
ΠΗΓΗ: theseanation.gr
